Ik moet altijd een beetje grinniken als ik dat hoor bij de oncoloog en chirurg….oncologisch stabiel…. meer wordt het niet maar ik knijp in mijn handjes… heel heel hard… want zo lang het ook niet minder wordt ben ik een gelukkig mens.

Gisteren mocht ik de oncoloog weer met een bezoekje vereren….het stelt allemaal niet zo knetter veel voor maar ik merk dat ik er toch onrustig over ben… mijn geamputeerde kant is een behoorlijke diepe kuil geworden, mede door het afvallen… maar ik verbaas me erover dat het voor mij prima is zo… ik ben mijn borsten niet… ik heb echt begrip voor iedereen die anders voelt hoor maar voor mij is het zo goed voor nu. Ik word wat minder spastisch en trek dus gewoon een strak shirtje of jurkje aan… ja en dat kun je zien… zo hebben we allemaal wel wat he…sommige mensen hebben een halve bouwmarkt in hun gezicht hangen, of lopen in klederdracht iemands ogen uit te steken met die grote gesteven mutsen…. en laten we wel wezen… ik heb de jaren 80 actief meegemaakt, heel veel erger kan het niet worden he :-)

Maar goed, de oncoloog…die vertelde mij dat ik in februari 5 jaar hormoontherapie had gehad en dus mocht stoppen…oh echt? in mijn beleving was ik later begonnen maar wow wat fijn! Ik ben perplex, had het nog niet verwacht… gebakje ga ik straks nog halen want ik vind dat ik die wel verdiend heb…. heel hard….we hopen dat de vermoeidheid ook wat verbeterd hoewel het ook wel een aandachtspuntje is, gelukkig zijn er nog signalen waar het ook vandaan kan komen en daar ga ik vooralsnog maar mooi van uit…. en ik probeer het kleine stemmetje op kerstvakantie te sturen… want die zit er natuurlijk ook, stoppen met tamoxifen betekent stoppen met de behandelingen, stoppen met het tegenhouden van de kanker (voor zover dat kan natuurlijk)… voor mijn gevoel was ik daar nog heel hard mee bezig, naja, niet alleen voor mijn gevoel, het waren 5 best zware jaren, want het was allesbehalve appeltje eitje.. en nu moet ik het zonder doen… vertrouwen op mijn lijf… dat kan ik niet zo goed meer helaas…. maar ik ga ervoor… ik maak mijn pillen op en bestel geen nieuwe meer…. en ga gewoon door met ontzettend genieten van het leven. Hoe het verder gaat heb ik geen invloed op, maar ik denk dat ik het verder wel rock…dat leven…. we nemen het zoals het komt

Bring It On!