Ik denk altijd nog dat ik 18 ben…tenminste mijn hersens denken dat… mijn lijf denkt dat het 98 is maar ik hoop nog altijd weg te komen met mwoah, gekkie…zou oud ben je toch nog niet als ik mijn leeftijd zeg
Best leuk als je in je hoofd gewoon kunt doen of je nog in de jaren 80 leeft, maar dan zonder de big hair, de telefoon aan een snoertje, sonny crocket, treets, Doe Maar buttons op een trui die je de hele dag achterstevoren aan hebt in de klas voor je er erg in hebt, en casettebandjes opnemen met deejays die er altijd doorheen kletsten, retestrakke broeken zonder stretch waar je voor op bed moest liggen om ze aan te doen… naja, you get the drift he…
tot vandaag!!
vandaag ging ik naar de Etos om een zooi pijnstillers te halen en tandpasta en meer van die etosdingen, nevermind waarvoor en hoe en wat…not the point mensen, not the point…ik kreeg alles in een mooi zakje mee… ook nog niks aan het handje…
tot ik thuis kwam en het zakje uitpaktte….
oh leuk, er zitten proefjes in, altijd leuk…misschien een lekker parfummetje, ik ben er dol op maar ik heb een veel te dure smaak, of een lekkere doucheschuim, een bonbon…wát wát wát is het, the suspence is killing me…
en dat je dan dit vindt:
en dit:
ik weet niet wat ik erger vind…
als u me zoekt dan ga ik even die grootverpakking tempozakdoekjes leeg huilen… heeeeel hard…en dromen van proefjes met lekkere parfum…dat ook…
Peet zegt
Leuk verhaal Paool!
dagmar zegt
Geweldige blog weer Paola!! Ik heb nu ook een zakdoek nodig!