er zit al een hele tijd een plekje op mijn kleine teentje die niet wil helen, aangezien ik nogal last heb van neuropathie en ik eigenlijk altijd wel een reden kon bedenken waarom het weer kapot was (sokken, schoenen, nat, schuren) duurde het een hele tijd, lees maanden voor ik dacht, hmmm dat is wel gek dat het wondje niet dicht gaat maar ja…met zo’n klein mutsterig wondje van een halve cm naar de dokter gaan vond ik ook best stom… toch maar gedaan een paar weken geleden… hij wist het niet… en dus moest ik vandaag naar de speciale engeplekjespoli… en die arts wist het ook niet… ik denk dat dat een goed teken is…want die is heus gespecialiseerd in enge plekjes maar toch… helemaal lekker zit het niet he… dus moest er een biopt genomen worden… de laatste keer dat ik biopt hoorde schoten ze met een soort pistool mijn halve borst aan flarden, ik voelde opeens toeters en bellen in mijn hoofd…en mijn blik zei, beware, not in the mood for gedoe…

en dus ging er een naald in mijn kleine teentje die daar echt oprecht niet blij mee was… gelijk had ie…en ik probeerde uit alle macht om niet heel hard in den dokters edele delen te trappen… dat zou hem leren… maar ik deed het niet…want ik ben een net meisje… maar echt heel aardig vond ik hem niet…

lang verhaal, het wordt opgestuurd, en over twee weken uitslag en voor nu antibioticazalf… en dan is het afhankelijk van de uitslag hoe we we verder gaan! We shall see… ik ga ervan uit dat het goed is, en ik denk dat dokkies Klokkenspel ook opgelucht ademhaalde toen ik wegliep… maar resulaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst he! *winkwink*

en ik dook toch lekker mijn zwembadje in bij thuiskomst, voetje uit het water en even afkoelen, mijn lijf is 1 en al processierupsellende dus het is een verademing om in het zwembadje te liggen. Teen omhoog en fuck the system!!