mijn kerstboom staat al een tijdje… heerlijk om van te genieten nu ik zoveel thuis ben. Letterlijk een lichtpuntje… ik hou zo van de aanloop naar kerst. Ik zwelg in slechte kerstfilms, lees leuke kerstverhalen maar men, ook veel shit…. wat is er veel slechts geschreven op dat gebied, mensen doe daar wat aan…dat verdient kerst niet hoor…. ik luister kerstliedjes en stel de top2000 lijst samen, wat jammer jammer jammer dat we daar dit jaar niet naar toe kunnen, ik geniet daar zo van… verder knutsel ik wat, te weinig trouwens maar het kost me op het moment even te veel energie…. ik puzzel veel en ik probeer er maar aan toe te geven dat mijn lijf het echt niet goed doet. Ik ben uitgeput moe… en als ik iets doe moet ik dat tien keer zo erg bekopen… soms vliegt het me aan… gaat alles uit, de muziek, de tv…. en lig ik met mijn katten op me onder mijn dekbedje bij te komen…geen prikkels… echt niet normaal…. en ja, als jullie me zien sta ik te stralen, kies ik de leuke dingen en zul je niet veel aan me merken. Ik ga voor de dingen die ik doe en daarna zie ik wel weer. Maar ik voel me ook wel eens heel onduidelijk daar in, als mensen me zien ben ga ik los en praat ik, alsof ik alles in moet halen, ik heb er zoveel behoefte aan… maar daarna lig ik weer onwijs gestrekt te wezen… niet zielig hoor, hoewel ik mezelf soms wel zielig vind…. dan heb ik gewoon een schop onder mijn kont nodig want ik ben het zeker niet. Ik heb zoveel liefs om me heen…. echt ik schaam me soms voor alle lieve mensen en dingen op mijn pad. Kortom…het gaat best heel goed te gaan hier hoor, het zal vast wel weer een keertje beter gaan… gewoon zoeken naar de balans maar weer…die moet ergens zijn. Balansen zijn vaak moeilijk te vinden… dat is hun werk. Het is een kakfunctie maar iemand moet het doen… en dat maakt het ook des te fijner als je het dan vindt. Dat weet ik zeker.