zelfs met mijn stomme niet meewerkende lijf is mijn glas nog halfvol… niet elke dag hoor, dan is ie gewoon leeggedronken… met stevige grote slokken waarbij je niks proeft… dan heb ik veel dorst naar mooie dingen maar wil het gewoon niet. Mijn laatste maanden van dit nare jaar waren op zijn zachtst gezegd nogal überstom… maar over het algemeen kon ik daar nog best iets mee. Geef mij een paar zoete kerstfilms, lampjes, kaarsjes, warmte, poezenknuffels, fijne muziek, een boek, een haakwerk en wat puzzels of wat dan ook en ik ben een tevreden mens…. ik heb mijn eigen fijne plek bij het raam en daar pleur ik mezelf op met het spul bij de hand. Het enige dat daar nogal in de weg lag, letterlijk is mijn allesoverheersende vermoeidheid. Verlammend uitgeput moe ben ik… ik probeer dat zoveel mogelijk te negeren en dan pep ik me op als er iemand is of als ik naar mijn mams toega of boodschappen ga doen, of wat dan ook… maar ik moet me er meerdere keren per dag echt bij neerleggen.. Ogen dicht en even slapen… en dat komt nooit uit, echt nooit…. Het ergert me tegen de klippen op…dat stomme gedoe maar het moet. Ik kan daarna dan weer even door… en daar gaat het om. Ik vind dat echt stom in het kwadraat…. maar het is wat het is, echt, zo simpel is het…. en dan tel ik mijn zegeningen maar weer eens. Dat ik zoveel wél heb… en dat ik dat gelukkig kan zien. Want gelukkig zijn op de vierkante meter is heel leuk maar iedere dag is het wel eens lastig….een vierkante meter die niet veel verandert is vaak fijn en soms word ik daar vrij wanhopig en eenzaam van…. want hier horen ook andere dingen bij he, hier de toko draaien is voor mij al een hele happening. Daar gaat veel energie inzitten… geeft niks natuurlijk maar je ogen niet open kunnen houden op de trap is wel een dingetje he… of omvallen van vermoeidheid en je flink stoten. Maar over het algemeen zing ik gewoon tussen het gapen door, en doe ik een dansje als ik omval… roep ik tegen de katten dat het bij de act hoort en klets ik over de muziek die ik hoor of tegen de DJ van dienst bij radio 2. Hele gesprekken hebben wij samen… Jeroen, JanWillem en ik… LOL… en vul daar alle andere leukerds voor in… Ik probeer leuke dingen te doen die ik wel kan… een balletvoorstelling streamen, of uit je dak gaan met the streamers for that matter, als ik dan toch een voordeel mag zien van deze kak-coronatijd is het wel dat ik dit soort mooie dingen kan meemaken nu, anders zouden deze dingen voor mij niet weggelegd zijn op het moment. Te ver of niet vol te houden… nu kan ik er wel van genieten. Ik wilde serieus dat dat ook in niet-corona tijd zou kunnen…dat je een online kaartje koopt om ergens bij te zijn… dat zou echt zoveel verschil in mijn leven maken.

Ik probeer dingen voor andere mensen te doen omdat ik daar blij van wordt, op welke manier dan ook… omdat ik daar ook blij van wordt. Het is fijn als mensen blij zijn met iets dat jij voor hen doet. Iedereen heeft waardering nodig he, ook een slome gapende lange drel op een bank die haar ogen niet open kan houden…. dus ik probeer dat op allerlei manieren in te vullen. Het stelt allemaal niet zo heel veel voor he, in het grote geheel maar voor mij wel. En ik hoop toch dat ik een beetje het verschil kan maken soms.

Morgen begint 2022… een heel jaar voor de boeg, ik kan het niet overzien… ik zie morgen als 1 januari… de eerste dag van het jaar, en daar ga ik vol voor. En dan komt 2 januari en kijken we daar wel weer naar… dat is voor mij echt de manier om het te overzien. Dus maak plannen, geniet en ga ervoor in 2022… dan doe ik het gewoon stiekem dag voor dag… en zie ik jullie onderweg als mijn kronkellaantje de snelweg even ontmoet!