Ik ben als een klein kind aan het kijken iedere dag of het weer is voor me om te fietsen, en of ik niet rust moet nemen ondanks het weer, en of ik dan toch een klein stukje zal gaan…maar wat ben ik blij met mijn nieuwe fietske. We zijn nog steeds dingen aan het afstellen en veranderen maar vooralsnog ben ik echt een blij ei… ik zoefde vandaag over de dijk naar Doesburg met een stevige bries van opzij maar ik ging als een speer voor mijn gevoel… ik word hier zo gelukkig van! Helaas was het ook allevliegenopPaoladag dus dat was nog een hele uitdaging. Zo sneu ook… ben je een eendagsvlieg, eindig je in mijn keel… tof!

ik heb wel een bel sinds vandaag… want ik ben veel te bescheiden om te roepen… blijf ik als een sluipmoordenaar achter mensen hangen tot ze me zien…meestal schrikken ze zich ongans omdat ze per ongeluk een keer omkijken opeens… en om nou steeds te hoesten of te wachten tot er tegenliggers komen is ook een kansloze missie he…

dus bellen maar! Dat is veel beter voor iedereen… behalve dan voor de vliegen…die doen daar niet aan…die zijn op een missie!