weer een jaar voorbij... en wat voor een jaar! ik zit samen met Jip en Klaar in het donker met alleen de kerstboomlampjes aan naar de top 2000 te luisteren.... ik schiet van de ene emotie in de andere.... mijn gedachten dwalen af naar het afgelopen jaar.... ik ben niet zo van terugkijklijstjes enzo maar jemig wat een jaar was het he.... Het jaar waarin er letterlijk en figuurlijk weer een wereld voor me open ging... hoe fantastisch om het fietsen te ontdekken en weer een beetje in de ... Read the Post
31 december 2017
bultje op
koud was het vandaag, maar wel een prachtig zonnetje.... de voorspelling laat van alles zien maar niet meer zo'n mooie dag voorlopig dus ik vond dat het tijd voor fietske werd... dat was makkelijker gezegd dan gedaan want ik kreeg mijn voorwiel er niet goed in.... enfin een half uur later ging ik eindelijk op weg.... en ja ik heb ontzettende lelijke dingen gezegd...hielp niks maar luchtte wel op! Bootwerker much! Helaas bleef het op de 1 of andere manier irritant, toch wel een keer of tig af ... Read the Post
Post With Galleries
Gallery using Jetpack's Tiled Mosaic. Gallery using Jetpack's Square Tiles. Gallery using Jetpack's Tiled Columns. Gallery using Jetpack's Circles. Gallery using Jetpack's Slideshow. Default Gallery using a Thumbnail Grid. You can select from 1 - 9 columns. ... Read the Post
StravaJaar
ik kan het zelf niet geloven gewoon.... wat een onvoorstelbaar jaar dit. Ik zal er nog een uitgebreide blog over schrijven! ... Read the Post
De vlag hangt uit
Breaking News! Per direct ben ik gestopt met de tamoxifen....na 5 jaar min een aantal weken die ik eigenlijk nog moest ben ik er helemaal klaar mee!!! Ik kon vanmorgen nauwelijks nog mijn bed uitkomen van de pijn en de ellende... ik wil dit niet nog een maand... wat een hel was die troep. Het is klaar... gewoon klaar... 5 jaar van behandelingen en gedoe... ik sluit het vandaag af.... het is dat het slecht is anders had ik ze nu door de wc gespoeld maar ik zal ze netjes inleveren (gatver wat ... Read the Post
Oncologisch stabiel….
Ik moet altijd een beetje grinniken als ik dat hoor bij de oncoloog en chirurg....oncologisch stabiel.... meer wordt het niet maar ik knijp in mijn handjes... heel heel hard... want zo lang het ook niet minder wordt ben ik een gelukkig mens. Gisteren mocht ik de oncoloog weer met een bezoekje vereren....het stelt allemaal niet zo knetter veel voor maar ik merk dat ik er toch onrustig over ben... mijn geamputeerde kant is een behoorlijke diepe kuil geworden, mede door het afvallen... maar ik ... Read the Post
