sorry sorry, ik ben stil…ik probeer foto’s te maken van de dagen maar ze zijn grijs en naar……. ik heb niks te melden….ik zie de binnenkant van mijn huis…. en ik wil wel foto’s maken maar het is elke dag hetzelfde……daar wordt ook niemand vrolijk van…. ik zit mezelf in de weg, mijn lijf wil niet, heb pijn en ben vooral erg moe…. ik slaap ontzettend slecht en ik merk dat ik daar zo langzamerhand last van krijg…. blij en positief zijn kost me op het moment veel energie… en ik ben eigenlijk gewoon verdrietig…. ik maak me overal druk om en bij alles wat ik doe ben ik al aan het denken wat er mis kan gaan… zo ben ik helemaal niet…. mind me, ik ben altijd al een jankerd geweest, ik huil al om een tekenfilm maar nu is het anders…..beren op de weg….veel beren……. ik ben veel alleen en ik kan daar altijd heel goed tegen maar nu is het opeens een dingetje…en ik maak me zorgen of Jip niet eenzaam is zonder soortgenootje… echt ik ben in staat om verdrietig te zijn omdat ik niet zeker weet of de zon op gaat komen… werkelijk Paool, je kan van alles een probleem maken he… niks voor mij… maar ik doe het nu wel… bah…
weten ze zeker dat het vandaag niet blue monday is?
of blue month…
ik ben ernstig onleuk!
sorry
Als ik iets voor je kan betekenen zeg het A.U.B. wim
hee wim, lief van je! zo ken ik mezelf ook niet…maar het komt vast weer goed, soms moet je rukdagen even rukdagen laten zijn merk ik…vandaag is het al iets beter hoewel ik ook snotterverkouden en grieperig ben dus ik vermoed dat dat er gisteren ook al achter zat…
Lieve Paola zo ken ik je niet, dit is niet de Paola die ik voor ogen heb,
kan ik iets voor je betekenen een praatje komen maken zeg het of iets anders
wat je weer een beetje opmontert zeg het wat ik voor je kan doen.
alvast een vaderlijke knuffel WIM