of toch niet?

Een maand geleden begon ik dit blogje te schrijven maar vond toch dat ik niet zo moest mekkeren dus het bleef in mijn concepten staan….over het algemeen word ik vooral ernstig gelukkig van fietsen… maar men, het is wel een kwestie van je koppie erbij houden soms zeg….  vandaag fietste ik weer een stukkie….en kreeg ik het regelmatig spaans benauwd… en dan fiets ik nog niet eens hard…. dat kon vandaag ook helegaar niet want het waaide tegen de klippen op….

maar ik kan geen dag met iemand praten over fietsen zonder dat het gezegd wordt…maar ja die racefietsers, levensgevaarlijk zijn ze…ze doen maar wat…… en daarmee bedoelen ze dan alles op een sportieve fiets…..en dan zucht ik maar eens diep…. ja dat klopt…ik zie het ook gebeuren… onbenullig gedoe, zomaar de weg oversteken of met een groep denken dat ze Dumoulin’s treintje zijn… die zijn er….en ja die zijn irritant… handsdown!

maar laatst maakte ik dus een ritje naar Zeddam en Beek… er stond een harde wind maar dat maakte alle sporters op de weg niet minder…het is een gewilde route zelfs voor Tom zelf :-) en vandaag ging ik langs de IJssel naar Doesburg en door het bos terug… prachtig was het, herfst…fietsen door de bladeren… eikels op je koppie… je kent het wel… zo’n reclame moment :-)

maar echt hee, het zijn dus heus niet altijd de sportieve fietsers die gevaarlijk bezig zijn dames en heren Nölkonten… want dit viel mij dus de afgelopen tijd nogal op…..echt er wordt wat afgemopperd en gescholden…

• de e-bike… op zich niet erg he, maar ik vraag me af hoeveel mensen er zo’n ding hebben en geen idee hebben hoe gevaarlijk ze bezig zijn…  ze fietsen midden op het fietspad… als je belt dat je er langs wil horen ze je niet… bel je vaker zijn ze geïrriteerd of ze horen je nog niet en schrikken zich het apezuur als je er toch langs komt… ik kom heel veel mensen tegen die hartstikke lief zijn, ik bedank ze altijd als ze me voorbij laten gaan en er zijn heel veel leuke reacties maar echt, er zijn er bij… veelal mannen alleen…. vrouwen doen weer andere dingen…die wiebelen en stappen opeens af omdat ze ergens af moeten, of omdat ze de aardappels zijn vergeten uit te zetten… of wat dan ook…niet omkijken, remmen en afstappen.
• loslopende honden waar het niet mag, niets zo onvoorspelbaar als een hond die opeens met je meerent, of netjes langs de kant loopt om 2 meter voor je toch opeens over te steken (datzelfde geldt voor kleine kinderen waar papa en mama niet opletten omdat ze met hun hoofd in de smartphone hangen maar dat terzijde)
• Honden aan een looplijn van 486 meter ofzo…. gewoon niet doen op het fietspad! Ook al rij ik niet heel hard, ik ben er sneller dan je denkt en frankly my dear… na tweehonderd honden ben ik er wel een beetje klaar mee… vooral als er ook nog heel hard word gelachen omdat hond niet aan de kant gaat en ik hoog in de ankers moet
• auto’s die je geen voorrang verlenen op rotondes waar je voorrang hebt…dood en doodeng vind ik het…en auto’s die extra gas geven als je eraan komt zoals vandaag gebeurde… ik reed op de weg, aan mijn kant vrij… aan de andere kant geparkeerde auto’s en tegemoetkomende auto geeft dus een dot gas waarbij ze mij van de weg rijdt… ik geloof niet dat ik heel vriendelijk was toen ik mijn remblokjes maar weer eens aan een test onderwierp… wat is dat voor raar gedrag… als ik door was gereden had ze me doodleuk van de fiets geknald…
• Mensen die het fietspad gebruiken als familiereüniepad… ook wel genaamd het pad waar je zoveel mogelijk mensen naast elkaar loopt genoemd en dan ook nog ernstig balen als ik het lef heb om daar tussendoor te fietsen…
• en vandaag had ik wel het gekste WTF gevoel… ik fiets lekker door op het bospad toen ik een paar mensen raar bij elkaar zag staan… blik op het bos en zeker niet op het pad waar ze midden op stonden… ik bel en bel en net toen ik bijna voorbij ging vloog er knetterhard een kloot voorbij…. geweldig gedaan, mooi schot…hoor ik terwijl ik als een dansende houdini probeer iedereen en die snoeiharde bal te ontwijken… dat lukte wonderbaarlijk wel…pas toen ik voorbij was zagen ze me… de klootschieters…. ik heb hier trouwens heul hard om zitten lachen toen het gelukt was…. ik had zo geen zin om aan  Dokter Anne Maas en haar struise hoofdzuster die vast hele andere dingen aan haar hoofd heeft tijdens haar dienst *gniffel* uit te leggen dat ik door een kloot van mijn fiets gebeukt was en daarom in mijn blote kont op de eerste hulp verscheen… met een onderbroek in mijn jas…dat dan weer wel….want zorolik mensen…

:-)

waarmee ik dus maar wil zeggen…. please let ook eens op de fietsende medemens met een krom stuur of banden met nopjes… we zijn niet allemaal aso’s net zoals gewone fietsers en wandelaars met hondjes niet allemaal irritant zijn he… er gebeurt ook heul veul leuks onderweg… en echt het is meestal superleuk en lekker om te fietsen…..echt heus…. maar daweeduwel want daar schrijf ik al een jaar over…..