ik ben in gedachten verzonken en zit ondertussen een plekje te zoeken dichtbij de winkel… ik heb pijn, ben moe en dat maakt dat ik niet zo goed met de pijn om kan gaan…. en bij ons voor de appie etc zit een flink plein en dat kost me vaak al erg veel energie voor ik aan de boodschappen begin… ik parkeer de auto en op dat moment komt er een vrouw naast de auto lopen die met hele boze gebaren en druk gedoe naar voren wijst… ik buig en zie, ach verrek ik sta op een gehandicapten plaats, niet handig, dus beter even ergens anders neer zetten…ik gebaar dat ik het niet gezien had maar ze blijft raar en boos doen… op dat moment begon ze me al een beetje te irriteren… ik gebaar nogmaals, sorry… ik zet hem ergens anders neer… ze blijft boos doen en loopt heel langzaam verder, omkijkend of ik wel echt die auto weg zet…

hmmm okay, opinionated much?

ik weet niet hoor maar ik begin dit wel een irritatiefactortje te vinden…. als ik de auto verplaatst heb haal ik mijn rollator eruit en zie ik dat ze te ver weg is om een fittie te beginnen want ik ben inmiddels op mijn kookpunt…. dat ik er in jouw ogen frips en fruitig uitzie wil niet zeggen dat ik dat ben he….. ik heb geen gehandicaptenkaart omdat ik dat aanvragen veel te duur vindt, niet omdat ik het niet nodig heb miss drukmetdehelewereldmaarletmaaropjezelf… ik maakte misschien een in gedachten verzonken foutje…maar ik vind jouw reactie en manier waarop jij over mensen oordeelt een stuk naarder… ik kom dit heel veel tegen, mensen die tegen me zeggen dat iemand moet zitten omdat hij ouder is dan ik in de wachtkamer, of een tijd geleden iemand die zei dat ik toch jonge benen had (duh, die benen van mij zijn 18)

misschien moet ik eens een sticker op mijn voorhoofd plakken, ik zie er best leuk uit maar van binnen doe ik het niet zo goed of geen make up meer op doen?

of zou het probleem gewoon bij mensen liggen die meteen met hun oordeel klaar staan?

;-)

Bewaren