Ik keek er al weer een tijdje naar uit, de tweede buitentraining… ook weer in Elst (Utrecht)…met een beetje spanning ook wel… mijn lijf is weer een beetje aan het klooien en mijn knie doet wat moeilijk….niet dramatisch maar toch een beetje vervelend.. maar er is vooral veel positief nieuws…ik kan niet zoveel veranderen aan wat die nare ziektes met mijn lijf doen maar ik merk dat ik veel meer kan… ik kan langer lopen, verder ook… en het fietsen gaat steeds beter, krijg meer conditie… staan is nog drama en die rolstoel moet echt wel mee met een dagje uit maar hee, WTF… dit heb ik maar mooi… de vermoeidheid zal nooit weggaan maar het feit dat ik dit weer kan maakt het wel een stuk leuker…
ik ben vorige week dus gewoon voor het eerst sinds 5 jaar de stad in geweest, lopend…zonder rollator!! Ik liet me natuurlijk iets teveel meeslepen en ben 300 winkels afgeweest maar ik vond het zo gaaf gewoon… ik winkel eigenlijk altijd online en vond het zo grappig om met iets in de paskamer te staan… echt, een kinderhand is gauw gevuld he :-) Ik kan daar wel weer aan wennen, aan winkelen…Ha!
maar goed, we dwalen af…. de tweede buitentraining… toen ik op stond was het nog ernstig mistig en ik besloot lekker rustig aan te doen… spullen bij elkaar zoeken, daar moet ik echt de tijd voor nemen en dan nog vergeet ik van alles… liefste vraagt of ik alles heb en dan zeg ik ja…vervolgens noemt hij dingen op en blijkt dat ik dat echt nog niet gepakt had… zorolik….echt als het aan mij ligt zit ik in mijn blote kont op de fiets met 1 sok en 1 handschoen en hangt de helm nog aan de kapstok…dat werk…
Eenmaal onderweg in de auto was het prachtig zonnig lenteweer, ik word daar zo blij van…
en in Elst aangekomen besloot ik dat de lange broek wel uit kon… en de jas ook… volgens mijn captain waren we allemaal stoere wijven maar wij weten wel dat het komt omdat we een zooi tamoxifen slikken, ik heb het nog warm in een koelcel…. ssssssssssst niet verder vertellen…. ik vind stoer wijf een stuk beter klinken… en nadat ik mijn bril, bidon, en helm weer ergens gevonden had waar ik echt heus niet was geweest *kuch* konden we gaan…dat wil zeggen… als ik mijn captain kon vinden…en de tandem for that matter…. kortom, mijn dag bestond vooral veel uit zoeken… gewoon een dag als alle andere dus…. ik vrees de paasdagen nu al… paaseieren verstoppen… leuk….*rolt met de ogen*
Het was echt heerlijk weer, en wat een fantastisch mooie omgeving… daar word ik op zich al heel gelukkig van…ik kom niet meer zo vaak zo in de natuur…of moet ik zeggen kwam? want als de stad erin zit, zit het bos er misschien ook wel in…Hoe fijn zou dat zijn…. met een rolstoel het bos in is niet echt een succes dus fietsend is een hele mooie nieuwe optie…. en wat een prachtige route… ik zat als een blij ei achterop de tandem… hoewel ik het ook best zwaar had…. ik vind een eind fietsen al zwaar, laat staan ook nog omhoog… en dat is op zich wel het doel he…omhoog…. hoewel, als ik op de hoogtemeter van een zekere Arjan V af moet gaan, is het allemaal 0%… en zit het dus alleen in mijn hoofd… in mijn rode hoofd….. we stonden een poosje te wachten bij een bepaald punt en een fietsende meneer was daar een route aan het uitzoeken…keek me aan en zei, allemachtig, jullie hebben vast al een flinke rit gehad, gaat het wel met je?…. nah… echt wel, gewoon even bijkomen…ik ontplof als ik afstap en dan word ik knalrood… voor een uurtje of wat… maar het ging goed, ik hoop dat mijn captain dat ook vond… en dat ie niet denkt denkt waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen… hoewel ik denk dat ie dat al wel vaker heeft gedacht in mijn omgeving… ik heb dat effect op mannen :-)…ik denk ook dat ze Rob stiekem het respect teken geven als ze hem zien… als een soort van steun…
maar het ging een stuk beter dan de vorige keer, ik had nog maar 1 keer mijn ogen stijf dichtgeknepen en er komt een tijd dat ik gewoon mijn bidon uit de houder durf te halen tijdens het fietsen… batgirl van niks ben ik… maar geef me twee maanden, dan sta ik gewoon achterop die fiets… met twee vingers in de neus een fles prosecco leeg te drinken… gewoon omdat het kan
:-)
(klik op de foto’s voor de teksten en uitleg)
En onze route kun je hier bekijken! (klikkerdeklik)
wim zegt
Met tranen in de ogen de foto’s bekeken wat een meid wat een kracht gaat er van je uit RESPECT. wim