en zo is het daar opeens, het verdriet om vervlogen dromen, om een ander leven dan je in gedachten hebt, het gemis van dierbare mensen in je leven dat er altijd is maar opeens heel hard bij je binnenkomt…het word getriggerd door een aflevering van CSI Miami die ik aan het kijken ben, en nee het was niet omdat er iemand dood was zoals nogal eens gebeurt (understatement of the year) maar juist een geboorte van een klein lief engeltje, een telefoongesprek die ik vanmiddag had, teveel weken pijn, de vermoeidheid die daarbij hoort… en dan is het er opeens…intens zwart verdriet, een leegte die er altijd is maar gelukkig niet altijd aan de oppervlakte…
ik laat het maar even gebeuren…
gewoon even heel hard huilen en jezelf zielig vinden
en dan knuffel ik mijn lieve knuffelpoesie, veeg mijn tranen weg, denk aan een oergezellige middag/avond bij vrienden die dat hopelijk ook zo gevoeld hebben, het feit dat ik twee schattige neefjes heb, en een lieve broer en zussies, een mama en een schoonpap en de liefste man ter wereld he, mocht u denken dat u hem hebt…dachut nie he, die heb ik…., en niet te vergeten kekke schoentjes zonder kartonnetjes, ik bedoel maar…ik heb zoveel wél he…Ha!! En dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn geweldige smaak in kitschspullen…
en dan huil ik opeens weer dikke tranen
omdat ik weet dat geluk alleen maar kan bestaan als er ook ongeluk is…dat verdriet bestaat naast blij zijn, dat er wit is en zwart en daartussen zoveel mooie kleuren.. en dat ik daartussen balanceer en probeer een weg te vinden…en dat ik dus van donkerpaars en lila houdt en dat het leven ook soms donkerpaars en lila is….. en dat dat heus niet altijd makkelijk is..het is dat ik zo’n zonnestraaltje ben he *neemt oscar voor doorslaan en aanstel in ontvangst*en dat er grapjes zijn en heel heel hard lachen, om jezelf vooral… niets zo goed als om jezelf kuinnen lachen… en soms mag je dan om jezelf huilen…
vinnik dan…
“vul hier een mooie spreuk op een tegeltje in*
………
:)
Nou mijn lief meisie ik had mijn kleine schat bij me logeren,en als je het dan ook wel eens moeilijk heb, omdat zijn lieve opa er niet van kan genieten!!!.Zit ik aan een kopje koffie,lig hij op de knietje met een armpje om nimo heen ,en zeg .och nimootje wat ben jij,toch een schatje ik hou zoooo!!!!.vanjou.Dan krijg ik tranen in me ogen dat ik toch gelukkig ben.met me kleine manneke,veeel sterkte met alles.liefs mamsje.en een blije oma.
ik vind vogels fluiten en papa’s praten een geweldige spreuk voor een tegeltje :-)
een tegeltje…. ken wel een paar uitspraken. maar om die op een tegel te zetten,, kep ter wel een van ties,, ik zit in de bus, tiessemans langs me we gaan frikandellen en pattatjes halen, ik ben een beetje aan het fluiten,, opeens ties tegen mij “papa stop eens met fluiten”, ik zeg waarom ties, antwoord heel simpel, “vogels fluiten en papa’s praten”… lol toen ben ik maar gestopt met fluiten..
broer
LOL patricia… oh god ja die fietsclub… no way dat Rob daar heen mag :-)
Ricky, dankjewel… het geet wel weer heur :-) af en toe kan het leven je gewoon even aanvliegen he… Liefs!
Ach meissie toch… Dikke virtuele knuf voor jou.
Oergezellig was het. Denk op zulke momenten aan een fietsclub en je weet weer hoe redelijk eenvoudig ons leven is!!!
Liefs,
P.