Het is zo stil in huis…. ik was vergeten hoe stil stil is… tuurlijk lagen de kattenbeessies vaak te snurken of even ergens anders maar dat is toch anders, er was altijd gerommel of geknuffel of gesnor, of gemauw of gemopper…. stil is echt stil nu. Nadat Kaia er niet meer was vond ik het al zo anders en nu 5 maanden later is ook Elmo er niet meer…. 15 jaar zijn ze geworden… ik vind het wat…
Ik wist niet dat je zoveel verdriet kon hebben van het overlijden van dieren…naja, dat wist ik wel (mijn vader sloeg vroeger na de zoveelste begrafenis van een hamster waarin ik totaal verdrietig was de kooi kapot),…. klaar nu even met die dieren…. nu zie ik dat het bescherming was, hij vond het erg dat ik zo verdrietig was… maar toen vond ik hem een botte boer… wat natuurlijk ook zo was LOL…mijn hamsters deden nogal eens dingen die hij niet leuk vond… maar goed, ik ben niet opgegroeid met katten of honden…. dus vond het altijd best wel heftig als ik zag hoe verdrietig mensen waren als er een dier stierf, ik begreep dat mensen verdrietig waren dacht ik, maar ik zie nu dat ik er geen bal van begreep….
Ik lig veel op bed, ben heel veel thuis en zij waren altijd bij mij…. Kaia heeft 15 jaar bij me gelegen en Elmo de laatste maanden vastgeplakt aan mij… daarvoor lag hij altijd bij liefste…. ze voelden haarfijn aan als ik troost nodig had of me ellendig voelde, maar ook zoveel plezier en geluk…en het is gek dat ik niet smorgens met mijn blote voeten ergens in sta… dat ik de deur gewoon open kan laten staan, dat er niemand naar de kast rent voor snoepjes en dat er nergens haren liggen… en nog zoveel meer….teveel om op te noemen…herinneringen in dit huis zijn altijd gekleurd met onze twee katten..
ja het is gek… en ik ben enorm verdrietig… eergisteren heb ik de halve action leeggekocht, ik moest uit huis maar gisteren kon ik geen kant op en merkte ik pas echt hoe leeg en stil het is…. ik laat het maar even gebeuren… gewoon pas op de plaats, verdrietig zijn en dan zien we wel weer of we weer een nieuw avontuur aan zullen gaan…
ik ben er nog niet uit….
deze stuurde ik naar de dierenartsenpraktijk.
Dat is mooi gezegd en heel erg waar denk ik. En ook de leegte nu vertelt veel. xxxx
wow echt he… ik riep meteen dat ik nooit geen dieren meer wilde…mijn vriendin zegt het altijd zo mooi: dat je nu zoveel verdriet hebt zegt over hoeveel geluk en liefde je hebt gehad… dat vind ik mooi… ik denk nog even heel goed na maar zo zonder dieren vind ik maar leeg… maar eerst maar eens even dit verwerken…
Ja dat gemis is overweldigend groot, misschien nog meer als je veel thuis doorbrengt. Ik heb wel eens gedacht niet meer aan een nieuw huisdier te beginnen omdat het afscheid nemen zo ontzettend zwaar is. Maar dat was gedachte van verdriet. Tenslotte is er bij leven zo veel liefde en geluk en genieten.
Veel sterkte met dit verlies. Misschien komen er nieuwe vrienden in je leven maar verwerk eerst dit verdriet.
Wat mooi heb je dat geschreven ja wat zal ik haar ook missen geen snoepjes meer van omi en kopjes van haar krijgen,maar ze is nu zonder pijn en bij haar zusje weer samen.daar moeten we ook aan denken aan al het liefs wat je van zulke diertjes krijgen. Veel sterkte nog liefs mamsje.