Over leven… of overleven… het scheelt een spatie maar maakt een groot verschil. Ik heb het graag over leven maar heel soms is het ff overleven. Vandaag lig ik met mijn witte beentjes in de zon pijn te hebben. Dat is toch anders dan binnen op de bank merk ik zelf. Gelukkig is de pijn ook wat gezakt want na drie dagen een koliekaanval wegpuffen ben ik niet echt meer een vrolijk nootje.

Die pijn is zo heftig en ik ben wel wat gewend en please ga me geen ga naar de dokter advies geven. Dat heb ik echt de afgelopen tijd vaker gedaan met deze pijn en schiet niet echt op. Ik heb het nu eenmaal en alle behandelingen wel gehad. Komt bij dat ik nu echt niet in het ziekenhuis wil liggen… zeker niet als het alleen pijnbestrijding is. Ik trek echt aan de bel als het nodig is. Mijn ervaring is dat het na een paar dagen weer rustig wordt daar… misschien hebben ze een feestje omdat ze bijna jarig zijn. Ik snap dat wel. Ik wil ook wel ff uit de band springen maar Mark en Hugo zijn partypoopers. Serieus mensen, als je toch een duo uit wil nodigen kies dan Ben en Jerry. Gewoon een tipje, doe ermee wat je wil maar ik vind het toffe gasten.

Tot overmaat van ramp ging ook mijn laptop waar ik zo verschrikkelijk zuinig op was opeens zo zonder aanleiding hemelen. Echt ik weet niet hoor maar ik vind 2021 tot nu toe niet veel aan. Mijn luikje naar de wereld om me heen en echt een stuk levensgeluk in duigen. De prijzen van een nieuwe gaan door het dak.. iedereen heeft er nu 1 nodig en met mijn specificaties helemaal. We oriënteren ons maar rustig en tot die tijd en ik dankbaar voor mijn telefoon. Het typen van een blog is wel een uitdaging trouwens… als ik alle fouten had latenn staan lazen jullie nu iets dat op russisch leek…misschien een keer een idee. En dat jullie dan raden wat het had moeten zijn. *gniffel*

on the bright side, het is hier heerlijk achterthuis. Ik ga zo een petje halen want de zon brandt erop… een superfijne pleister op de wonde. Vakliteratuur erbij en Stephanie Plum in de herlees keihard lachen reader ( hij doet het heul goed)en ik laad weer een eetlepel. (Hahaha dat dus, ik schreef, ik laad weer een beetje op waar ie overigens ook weer eitje van maakt.) Ik gok het voor zonsondergang online staat. Ooit.

Ik geniet nog even verder, buitenverlichting vd zon en binnen vd prachtige tulpen die we kregen van een vriendin. Omdat het een maand geleden is dat rob’s pap overleed en wij nog zoveel te regelen hebben naast het gemis. Zo überlief. Hartjes voor onze vrienden. Allemaal!

En ik verheug me op mijn fietske… die heeft er zin in! Vooral om naar friul te fietsen… vreemd… heel vreemd…

• 

•