Eergisteren was daar dan de dag waar ik stiekem toch wel nachtmerries van had… in de tweede categorie, de nachtmerries van Oz en de Alp zijn meer eerste categorie maar die kan ik nog wegstoppen als in, het was maar een droom en first things first…
Maar niet alleen nachtmerries hoor…ook mooie dromen, dat ik mezelf moet knijpen omdat ik het niet kan bevatten ook… fietsen daar waar de heuvels zijn… dat ik wakker wordt en gewoon weer op mijn bed in de kamer lig en net ff te lang naar de Giro heb gekeken… je kent het wel… uitermate teleurstellend is dat dan.

want mensen wat wás het gaaf… tenminste tussen de klimmetjes door *gniffel*,  klimmen is niet echt mijn ding maar gelukkig hoef ik dat op de Alp ook nauwelijks dus dat komt goed uit…. en wat een prachtige omgeving, heel erg zalig weer, echt als het mogelijk was geweest had ik de hele dag met een big smile rond gefietst maar dat levert een waffel vol vliegen op…vond ik toch minder :-) en ik dankte God op mijn blote knietjes dat Arjan die ene vlieg naar links uitspuugde… echt ik heb niet zoveel nodig om gelukkig te zijn…. easy to please.

Voor mij is dit allemaal nog steeds niet normaal… ik weet dat ik links en rechts en achteruitlopend ingehaald wordt, ik dacht zelfs iemand op zijn handen lopend voorbij te zien rennen maar dat weet ik niet heel zeker… maar WTF mensen, ik kom boven! IK… allennig… hoe is het mogelijk!  Het ging beter dan ik had verwacht… en dit is nog maar peanuts natuurlijk maar voor mij de allerallereerste keer dat ik tegen een heuvel van die hoogte opfiets… en wat ontzettend fijn dat mijn fietske net voor deze happening klaar was dankzij buurman… ik bof ernstig met de buurmannen!! Ik kreeg zelfs wieluithaalbandverwisselles… maar fietske is als nieuw en het helpt echt enorm als je niet doorschiet tijdens het schakelen maar gewoon door kunt klikken…en de bandjes zijn ook een stuk relaxter…  dat wil overigens niet zeggen dat je ketting er niet af kan lopen omdat je zelf loopt te klungelen maar dat is dan weer iets wat aan mij ligt. Logisch ook he, mijn pannen, gas en etenswaren zijn ook ernstig in orde maar dat neemt niet weg dat ik de meest vieze dingen kan koken…. kortom ik ben de zwakste schakel :-) Ik heb begrepen dat ik ook totaal oncool rondfiets met een hangslot, lampje en tasje op de fiets, en dat het er af moet op D Day… ja daag, waar laat ik dan mijn heule belangrijke spulletjes als zonnebrandcreme, een onderbroek, het alarm, powerbank en meer van die belangrijke dingen? echt mannen, ik begrijp ze soms echt niet hoor… ik ben zelfs nog aan het twijfelen of ik een meloen meeneem die dag…

maar dat boeit niet he… dankjewel 2climb2raise voor deze geweldige kans om dit met dit superteam te mogen doen…voor hetzelfde geld hadden jullie echt keihard gelachen om dit belachelijke idee… hmmm come to think of it, ik zal het even anders zeggen, dankjewel dat jullie me niet keihard in mijn gezicht uitgelachen hebben :-) Saillant detail he… maar echt, ik ben zo blij dat ik dit met jullie allemaal mag beleven, wat een fijne groep weer.
Ik geniet van elk moment, elke training en alle dingen die er bij horen… en ik verheug me ontzettend op die prachtige week die er aan gaat komen… Hee, en Arjan… zoals ik al zei, dankjewel voor je begeleiding, en je steun en dat wij dit samen gaan beleven terwijl je met twee vingers in de neus een keer of zes voorbij kan komen die dag…..  en dat je niet omviel naast me afgelopen zondag op de beklimmingen…dat ook…. bewonderenswaardig!

 

Relive ‘Training Limburg. . Whoei’

Wat een avontuur… kun je een boek over schrijven denk ik maar zo!