ik liep dus bij de albert hein… zonder briefje want die lag thuis… niet dat dat wat uitmaakt want ook dan kan ik gewoon de helft vergeten he… maar dat terzijde. Ik was in mijn brein aan het graven wat ik ook alweer allemaal niet moest vergeten… lees: zo geen zin om weer terug te gaan… maar heel langzaam kwamen de geluiden van buiten weer binnen in mijn hoofd… gek hoe je je echt af kunt sluiten in zo’n winkel vol met mensen die praten…

ik zag een mevrouw die een heuse dame was,  een eindje verderop bij een schap staan kijken..

“ik zie helemaal geen bier”, zegt ze…

ik keek eens naar het schap waar ze voor staat maar dat leek mij ook niet, dat ze daar bier zag..

“dat stond altijd hier”, probeert ze nog eens richting haar man

tenminste ik denk namelijk dat het haar man was he… een heuse meneer ook… maar ze waren in ieder geval samen… ik kijk nog eens goed maar ze staat dus bij een schap vol havervlokken, uitjebekstuifkoekjes, gedroogde vruchten, en superfoods..

de meneer komt aanlopen, kijkt eens rond en zegt dan:

“hier vind je ook geen bier he, dit is vogelzaad”

ik schiet een eind verderop in de lach, zo noem ik het ook altijd, gemaaid gras en vogelzaad, een man naar mijn hart! Ik weet opeens zeker dat ik een broodje gezond moet gaan eten ofzo… of een tosti… en ik hoop van harte dat ze het bier nog hebben gevonden… dat ook!