Ik pak even het plaatselijke sufferdje aan van het meisje dat ze rondbrengt… ze loopt te mutsen met teveel kranten en gedoe bij de brievenbus… dat zijn zo van die dingen he, ik hou wel van het plaatselijke sufferdje en ik kijk er even snel overheen terwijl ik hem mee neem de kamer in… huh……

staat dat er echt?

yep, het staat er echt

ik huh nog maar een keer

want het is best gek wat er staat

vinnik dan

“Open dag Yarden, tijdens de open dag krijgen bezoekers antwoord op al hun uitvaartvragen door antwoorden van deskundigen maar ook door zelf dingen te ervaren”

Ik huh nog een keer terwijl mijn hersens dit aan het verwerken zijn… en ja, huh is effe niet bijster intelligent…dat snap ik ook wel maar mijn hersenen zijn even heel druk met dit proces te verwerken, da’s logisch…. toch is het best gek he….. dat je in een crematorium schijnbaar dingen zelf kunt ervaren…. sterker nog, het lijkt mij een ervaring die je gewoon beter uit kunt stellen tot je echt heul dood bent ofzo… dat dat heel zeker is… want sommige dingen lenen zich niet zo voor ervaringen vooraf… vooral omdat het dan eigenlijk toch ook meteen je laatste ervaring is… sterker nog, het lijkt me het fijnst als je het helemaal niet ervaart, in welke vorm dan ook……of hebben ze het niet over de crematie?…maar waar dan wel over?….  over hoe verdriet voelt?, of hoe ontzettend je aan een kopje thee dan wel koffie toe kunt zijn? of dat de sky the limit is en dat er heel veel mogelijk is? Of hoe belangrijk het is dat het afscheid recht doet aan de overledene? And so on and on……hmmm die ervaringen ken ik wel…… die voel ik nog iedere dag……

ik lees het nog eens…… geen huh dit keer maar goh zeg, ik ben geïntrigeerd (ha, dat is zo’n woord dat je altijd al eens wilde gebruiken he) Ik denk dat mijn hersens inmiddels weer op volle sterkte werken maar zeker weet ik het niet….. ik ben wel geïntrigeerd….. zou er nog een vervolg op deze dag komen?

Ik denk van wel

daar leest u vast over na zondag 17 april

in alle andere kranten!

:)