er zit onrust in me… ik kan het niet zo goed uitleggen maar ik kan geen rust vinden… en die heb ik zo hard nodig. Ik slaap sinds een paar weken weer ontzettend slecht, af en toe heb ik een “goede nacht” waarin ik een beetje kan bijtanken maar ik slaap vaak maar een paar uurtjes, soms zit ik om half 4 al beneden, soms om 5 uur, maar altijd vroeg…. dat geeft onrust, echt goed slapen is zo belangrijk… en ik erger me te pletter aan mijn lief die naast me ligt te snurken… ik gun het hem van harte hoor maar ik wil ook heel graag slapen… omdat ik hem niet wakker wil maken met mijn gedraai en gemuts ga ik er maar uit en beneden in bed liggen…

Ik kan me niet concentreren en ben om de haverklap afgeleidt of bedenk dan dingen die ik beter kan gaan doen… het zal allemaal wel dat het heel belangrijk is dat ik was ga vouwen maar ik moet gewoon ontspannen…. dat onbenullige doorgaan is alleen maar omdat ik de rust niet kan vinden… ik ben werkelijk tien dingen tegelijk aan het doen en eigenlijk doe ik niets echt…

Ik lees…. een stukje… dan besluit ik de radio aan te zetten… weer lezen… oh misschien even haken, haakwerk erbij… maar mijn gedachten gaan alweer naar wat ik beter kan gaan doen…en door de pijn in mijn armen is het ook veel beter het even te laten liggen…. dan maar wat in psp prutsen… maar dan schiet me te binnen dat ik nog wat dingen moet doen voor het inloophuis… eerst dat…. daarna zet ik netflix aan… ook daar moet ik steeds terugspoelen omdat ik niet oplet…dan ga ik kaartjes schrijven… want dat moet opeens… en even later moet ik opeens van alles opruimen… dus hop zet ik de serie die ik volg op pauze….en dan bedenk ik dat ik de afwas moet doen… en zo gaat dat maar door… opgejaagd….

het enige moment waarop dat wel lukt is boven op de hometrainer want daar kan ik niet steeds switchen, gewoon dom fietsen en kijken… en wat ik nooit had gedacht, het ontspant me… beetje jammer dat ik een slijmbeursontsteking in mijn elleboog aan het ontwikkelen ben… ik los dat maar op door veel met losse handen te fietsen… maar ik ben zo klaar met dit kaklijf dat altijd weer iets vindt dat me terugfluit… er zit een ontzettend huilbui in de weg maar ik ben te boos om daar aan toe te geven….

kortom, ik ben een zonnetje mensen…

 

gelukkig word ik erg blij van Taco Cat en Grumpy Cat van Ties