Wat is dood precies?’ vroeg de mier. Het bos ritselde nerveus. De vlinder dacht na. Heel diep. ‘Dat weet eigenlijk niemand, want niemand die dood is kan het uitleggen,’ zei hij voorzichtig.
De bomen hielden hun adem in. Een langgerekte grijswitte wolk bleef hangen. Een merkwaardige stilte vulde de wereld. Niets bewoog.
De vlinder vertelde verder: ‘Dood is niet meer zijn waar je was. Maar dat geldt ook voor verhuizen naar een ander bos. Of als je een tijdje onder water blijft tijdens het zwemmen. Alleen …. de dood is voor altijd. Dat je nooit meer miert, of boomt. Wat dood is, houdt op met zijn.’
Er gebeurde niets. En toch ging alles door.
‘En hemels?’ vroeg de mier. De vlinder haalde diep adem.
‘Dat is als je voelt hoe bijzonder het gewone is,’ zei hij.
De wolk dreef verder, en de zon brak door.
Niemand was dood. Het was hemels.

{Toon Tellegen}