ik ben stil… te stil hoor ik van mensen om me heen… meestal betekent dat dat het niet zo lekker gaat… klopt… zo is het.. soms lucht huilen op, soms niet… ik ben zo ontzettend gefrustreerd dat het zo slecht met me gaat. Ik geef er niet aan toe, gewoon lekker fietsen als het lukt, gewoon doorgaan…maar het wil gewoon niet. Mijn schildklierwaardes blijven zo ontzettend beroerd steeds… sinds ik de thyrax niet meer kan krijgen ben ik niet meer goed ingesteld geweest op andere pillen… omdat een fabriek gewoon geen voorraad heeft moet ik dit hele gezeik op de koop toe nemen…het maakt me zo boos. Het duurt te lang voor ik weer vooruitgang zie…. en beter nog….voel…ik wil het voelen! Natuurlijk helpen alle andere vermoeidheids perikelen niet echt mee, ik vind mijn hele lijf stom stom en nog eens stom….en in mijn geval is 1 en 1 en 1 is 3.476 ofzo…reken het maar na.

en echt, ik ben normaal ondanks moegedoe echt gelukkig en blij maar het lukt niet nu… ik ben alleen maar boos en verdrietig dat het niet gaat zoals ik wil… dat er van onderuit de put iemand aan mijn benen hangt…een stom iemand…. geen indiana jones ofzo…die me omhoog duwt…. en ik wil niet alleen uit die stomme lelijke put maar ik wil ook nog eens die prachtige fantastisch mooie berg op….. ik raak daar een beetje van in paniek… omdat ik weet dat het zoveel makkelijker gaat als ik me iets beter voel…als er niemand aan mijn benen hangt…dus ik trappel en ik schop…en ik vecht en ik huil…. godallemachtig wat een jankert ben ik op het moment… ik zou mezelf echt een tijdje links laten liggen als het kon…of Penny vragen of ze warm Kitty, soft kitty komt zingen…dat kan ook…

dus snappen jullie nu waarom ik niet schrijf, ik vind mezelf al zo onleuk…als iemand boe tegen me zegt huil ik….

oh mijn God, ik zie het opeens….

ik ben fucking Calimero geworden!!!

dat passief agressieve zeikkuikentje……wil iemand mij een welgemeende schop onder mijn kont geven misschien? Niet al te hard he, anders knapt mijn eierdop… heb ik daar weer wat over te zeiken…

:-)