ik stond vanmorgen op en wist vandaag gaat het gebeuren, hoe dan ook… het weer dacht er anders over maar er piepte een zonnetje… en ik dacht, whatevvah (echt zoals je het schrijft dacht ik het gewoon he)…whatevvah… ik ga toch… om vervolgens met fietskleding aan op de bank te liggen omdat er een bui voorbij kwam… tsja… maar ik ging toch natuurlijk…klaar met wachten hoor… en het zou dus ook lekker rustig zijn dacht ik zo… want er was vast niemand zo gek als ik…

dus hopla, op weg… om na een minuut of vijf dit te zien…

dus ik stoempte tegen de wind in over de dijk langs het water… echt niet normaal, wat een wind…maar ik zat met een big smile op de fiets… ha, wie dut mi’j wat vandage…ik had de banden vol met wind en ik had dus mooi niks te klagen. Al snel volgende de eerste druppels en….dat werd hagel…en storm en regen en de hele shabang…en ik fietste door….aan omkeren doen we pas als we bij Doesburg waren had ik me voorgenomen… trainingsrondje is trainingsrondje en nat is nat… whatevvaha…. (hmmm ik heb een nieuw stopwoordje in gedachten zie ik maar dat terzijde)
Ik ben echt zo ontzettend nat geworden, alles was zeiknat, er bleek zelfs modder in de broek te zitten zag ik bij het uitkleden en ik heb duidelijk een andere regenjas nodig…dat dan weer wel maar ik weet niet welke hier wel tegen bestand was… het was echt een wolkbreuk…. maar ik genoot met dikke vette volle teugen?

soms zie je naderhand dat een foto alles zegt…. ik schiet er gewoon van vol als ik er naar kijk… die intense blijheid… zeiknat, koud, vol modder, maar zo blij als een kind in de snoepwinkel… wat zeg ik zo blij als Paola in een snoepwinkel :-)

• 

• 

• 

• 

wasmachine aan, onder de douche en daarna met een dekentje en mijn joggingpak op de bank… ik heb het nu pas kkkoud…
wanneer mag ik weer?

Heppie

Ik voel me ozo heppie
zo heppie deze dag,
en als je vraagt: wat heppie
als ik eens vragen mag,
dan zeg ik: hoe wat heppie,
wat heppik aan die vraag,
heppie nooit dat heppieje
dat ik hep vandaag?

joke van leeuwen