gillendgek word ik van mezelf….maar dan ook echt….nope, ik zit niet lekker in mijn vel… ik kan de pijn niet handelen… ik heb last van de eeuwige oeverloze vermoeidheid en ik ben zo onzeker in mijn relaties met andere mensen… ik weet zeker dat liefste bij me weggaat want die is er ook wel eens klaar mee.( en ik gun hem zoveel meer dan ik kan geven) .. ik weet zeker dat mijn vrienden ook wel genoeg hebben van mijn eeuwige gezeik.. en ook mijn familie vind mij uitermate vermoeiend…. en zelfs mijn lotjes vragen zich af wanneer ik eens ophoepel…en ik krijg het verrekte gevoel niet weg… het blijft me maar aanvallen, net als ik even lekker in mezelf zit te chillen komt er dan dodelijk rotgevoel dat ik er nog maar even van moet genieten want het is zo voorbij ofzo….

en nee, niemand heeft dit tegen me gezegd, maar ik zeg het zelf… en ik ben me ervan bewust dat dat het lastigste is om mee om te gaan… dat ik mezelf zo onleuk vind dat anderen er wel helemaal genoeg van hebben… en nee het heeft niets met zielig zijn of zielig vinden te maken…maar gewoon dat ik wilde dat het anders was gelopen in het leven…dat had ik mezelf gegund, maar ook de mensen in mijn leven… en meestal kan ik heel goed zien wat er mooi is in het leven en ongelooflijk dankbaar zijn over alles wat er wel in mijn leven is… gelukkig wel… ik ben over het algemeen een gelukkig mens… ik leef bij de dag, plannen maak ik niet maar ik geniet van alles wat lukt en wat er op mijn pad komt…

maar soms is het gewoon even donker, ondanks de geweldige kerstboom van 2 meter met 700 lichies… en ik wil graag blij zijn en gelukkig en leuk… voor mezelf maar ook voor iedereen om me heen… maar echt het is gewoon moeilijk soms… ik zie mensen wel eens denken, mmmm pyamadag lijkt mij ook lekker… of niets hoeven en vrij zijn, heerlijk maar voor mij zijn dagen soms helemaal niet lekker, vrij en heerlijk… dan ben ik aan het bedenken hoe ik de dag door moet komen met alle ellende…want ik wil best ruilen hoor….maar dan wel met alles… gewoon in mijn schoenen gaan staan….. met of zonder hakken… en krijgen jullie mijn opgepimpte rollator erbij.. doe eens gek Paool :-) maar ff serieus… soms zou ik willen dat ik niet zo destructief hard voor mezelf zou zijn… dat ik zou zien dat het heus niet meevalt om iedere dag weer als een nieuwe kans en een nieuwe ronde te zien….. want dat kan ik namelijk wel..heel goed…

ooit kan ik zelf zien dat dat wat ik doe best een hele happening is en dat ik de mensen om me heen best wel wat te bieden heb?

toch

morgen misschien weer?