/zeurzeurzeur
het gaat niet zo lekker vandaag… ik ben gespannen, moe en geïrriteerd… morgen is mijn intake voor de revalidatie bij het revalidatiecentrum, gelukkig wel hier in het ziekenhuis… ze gaan kijken of ze me kunnen helpen het leven weer een beetje in orde te krijgen, met name mijn vermoeidheid en erger nog, de enorme pijn in mijn rug…. maar ik vind het eng… wat als dit niet werkt of dat ze niet verder met me willen… en hoe ellendig ook, ik weet nu wat ik heb en dat is allemaal weer gedoe… gedoe waar ik geen zin in heb… aan de andere kant moet het omdat ik verder wil en vooruit en ik sta nu stil, sterker nog ik ga achteruit… en ja ik ben erg gemotiveerd hoor mensen alleen maar even al het oeverloze moeilijk doen om je een beetje beter te voelen zo ontzettend zat… waarom moet bij mij echt alles altijd als dikke jeweetwel in een trechter gaan… ik vind dat bijzonder frustrerend…….ik schrik ervan hoe weinig vertrouwen ik nog in mijn lichaam heb… er is werkelijk geen moment zonder pijn, stijfheid, angst… en ondertussen ook maar weer afwachten of die hoeveelheid bloed die zich iedere keer ophoopt op de plek van mijn rechterborst eindelijk minder wordt of gaat stoppen…. op 30-12 nog 200 cc en een week geleden weer 100 cc… het is niet te verklaren en dokters zijn ook aan het raden hoe het kan…..waarom kan mijn lijf nou gewoon eens niet gewoon doen. Gewoon Gewoon!!
driewerf bah enzo!!
oja en alsjeblieft niet zeggen dat ik positief moet blijven… ik kan daar niks mee en het frustreert me alleen maar dat ik schijnbaar niet de leuke gezellige gemotiveerde zieke kan zijn die mensen van me verwachten… ik ben erg positief en vaak een blij mens maar soms is alles gewoon even heel erg onleuk he :-)
/einde gezeur
zo en dan gaan we nu weer normaal doen Paool… lekker lezen, tijdschriften erbij, kopje thee en komt wel goed schatje :-)
ik dacht laat zo iets van me horen, omdat ik via de mail weinig hoor. Ik kan me voorstellen hoe je je voelt. ook bij mij vervalt steeds meer en wordt de energie steeds minder. ik denk van houd het nooit eens op? Je lichaam laat je in de steek, je baalt ervan, wilt er vanaf. je wil gewoon dat je kunt doen wat je hoofd wil. Heel veel sterkte en kracht om alles te dealen. We denken aan je. Ik hoop dat je je digitale scrapkunsten wilt delen met het mobiel magazine, maar kan me voorstellen dat het wellicht teveel voor nu is. Ik hoor wel graag een keer iets van je als dat voor je mogelijk is.
nou donsje schrijf het maar lekker van je af
is niks mis mee
ieder mag lezen wat je allemaal doorstaan moet en hebt doorstaan
je bent een kanjer en nu maar hopen dat die lui waar je alle afspraken voor hebt ook van die kanjers zijn die je verlichting kunnen geven.
moed houden meisje
liefs tantetje
Ik zeg niets, maar knuffel je tot je er bij neer valt ;-) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx….en nog veel meer ;-)
lieve schat niet twijfelen aan je zelf ook al is het allemaal moeilijk ,ik weet het je gaat er voor
dus af en toe mag je ook flink balen als er weer wat aan de hand is, maar je gaat er voor dus sterkte met alles en tot morgen xxxjes mamsje.
Wijffie… Túúrlijk mag ook jij af en toe lekker zeuren! Je bent en blijft gewoon een mens, niet waar? Geen robot!
Dikke knufknuf!
~x~
Lieve schat, al zijn we anders…dit klinkt zo herkenbaar, wat had ik het moeilijk in het begin…wat heeft het lang geduurd voor ik me beter voelde…wat fijn is het dat ze je gaan proberen te helpen ermee, dat had ik dan weer niet…ik geloof wel dat dat enorm veel verschil gaat uitmaken!
Enneh…je zult mij niet horen zeggen…kopop enzo…want ik vind je een kanjer en je slaat je hier doorheen op je eigen manier. Wél krijg je een digiknuffel XXX