Vandaag vond ik dat ik maar eens moest gaan starten met de hometrainer aanzwengelen… na alle pijn was dat al een tijdje niet echt een prioriteit…maar nu is dat het wel he… dus laptop mee… want anders verveel ik me te pletter… netflix aan (ik zit heftig in teenwolf op het moment) en licht verzet erop en dan fietsen… dat fietsen viel me niet tegen moet ik eerlijk zeggen(ben benieuwd of ik dat morgen ook nog vind *gniffel*)… nu had ik ook wel standje niksaandehand maar voor mij toch al best een happening…. beetje zware benen nu, maar ik kwam iets anders tegen waar ik geen rekening mee had gehouden… de pijn in mijn armen, handen en gewrichten maakt dat ik heel veel moeite heb om mijn stuur vast te houden… alles verkrampt constant…never a dull moment in mijn lijf… gaat vast goedkomen hoor… ik had geen enkele illusie dat ik dit wel even ging fixen… langzaam opbouwen… dus even nadenken hoe we dit gaan doen, ik moest nu steeds de hele boel ontkrampen (is dat eigenlijk een woord mensen of verzin ik dit gewoon?) en op de hometrainer is dat best te doen… achterop een tandem bergop kan ik beter gewoon mijn handen aan het stuur lijmen… jullie weten allemaal hoe goed ik ben met secondelijm
:-)
maar eerste voorzichtige stapje mijnerzijds is gezet…..
ik fietste 15 kilometer…
I know…. babysteps
maar het begin is er…en ik heb nog een tijdje he…
:-)
Ja spannend! Maar niet alleen he.. dat zou ik ook nooit kunnen. Ik ga op een tandem mee… deze groep is voor mensen die zelf kanker hebben en nooit alleen de berg op zouden kunnen… echt fantastisch … ik kan wel fietsen op een e bike maar niet goed staan of lopen… als ik ver moet lopen moet de rolstoel mee… het probleem zit in mijn rug en heupen vooral… op de fiets heb ik daar minder last van…
Ow en je gaat meedoen aan fietsen op d’Alpe DuZes. Wow, wat leuk en spannend! Prima eerste stap dit toch?
Kan zelf niet fietsen dus ik doe het je sowieso niet na. Petje af dus!