Mijn paps is er al heel lang niet meer, mijn mam ging naar een appartement maar dat is toch anders, hoewel ik nog wel eens per ongeluk naar de verkeerde straat rij in gedachten maar nu Liefste’s pap onverwacht is overleden moet er opeens een huis leeggehaald worden omdat zijn mams er ook al niet meer is… en ik vind het lastig. Want ik wil heel graag helpen maar ook niet zomaar overal induiken. Het voelt zo privé dus heb ik me bezig gehouden met de garage en de kelder. En zelfs dat vind ik heftig….Heftiger dan ik dacht… het is zo verdrietig om hardvochtig dingen weg te doen. We zijn heel zorgvuldig en kiezen dingen uit die we graag mee willen nemen in ons leven…. maar toch, niet alles kan mee, ook al zou je dat willen. Ik heb overigens 1 potje uit de kelder weggegooid die over datum was…. 1 potje… wow!! Ik zie een leerpuntje voor mijn voorraad. Pik ik toch maar even mee he…

En er stonden nog wat flessen sterke drank die in huis werden gehaald omdat iemand dat dan een blauwe maandag dronk en daarna nooit meer… en dus goten we een miljoenmiljard promilage door de gootsteen. Ik denk dat we alle drie dronken waren van de lucht die we inademden… gelukkig ging ik op de fiets naar huis want ik was niet door de blaastest heen gekomen… en mevrouwtje, wij moeten geloven dat u alleen maar drank weg heeft gegooid? Tuurlijk, kom maar even mee bloedprikken…dan praten we daarna verder.

Toen ik voor het eerst bij Rob thuis kwam, gooide ik gelijk een heel duur kopje kapot. Echt wat voelde ik me ongelukkig… maar hee, je kan maar beter duidelijk zijn he als je een familie binnen komt. De illusie dat liefste een goede catch had zag ik zo het raam uitvliegen :-) maar ff serieus, ze waren heul lief daarover he… dat neemt niet weg dat ik daar iets anders binnen had willen komen. Je weet wel, als de zelfverzekerde zakenvrouw die ik ben normaliter.

Maar goed, bottomline, deze kopjes stonden in de kast. En ik mocht ze hebben… dus ze staan nu in mijn kast te pronken, samen met het servies van de verloving van mijn ouders. Ik vind het bijzonder… en ik hoop dat ik ze recht doe. Omdat het dan net even iets makkelijker is om de dingen te doen die we nu moeten doen.