owkee, ik had het eigenlijk al kunnen weten toen ik opstond… dit werd/word whatever niet mijn dag…… nope… ik had pijn, wist niet hoe snel ik mijn snoepjes in moest nemen wetende dat het een paar uur duurde voor ik me mens voelde maja, poesjes moesten eten, visjes moesten eten etc… dus ik ging op zoek naar de toffeltjes…ja de toffeltjes, dat is een verhaal apart, ik ga tegenwoordig eerst een rondje lopen door de woonkamer met toffeltjes aan wegens katten met haarballen, slijmballen dan wel andere viezigheden…laat ik het zo zeggen, thank god for my ugly plavuizen :-)… dus dat rondje had ik gedaan, poesies eten…slinger laptop aan, oh ja, de stekker erin…toffeltjes uit natuurlijk en ik sta midden in een feestelijk slijmfeestje der katten…op alle draden natuurlijk… foeterdefoeterhaatengedoe… voeten schoongemaakt, nog een rondje toffeltjes en de rest schoongemaakt…visjes eten gegeven…gloeiend heet al achterthuis…yep had de toffeltjes weer uit..domdomdom… ren hinkstapsprong richting huis…heet heet heet…. daarna toch maar even snel naar de bakker want lief had geen brood meer anders… ik bestel brood, doe ze in de tas en stap op de fiets om het plein over te steken…ongeveer halverwege hoor ik heeeeeeeeel hard galmend, meeeeeevrouuuuuwwwwwwww p, mevrouuuuuw p, u heeft een brood vergeten…….veel gelach op het plein……yep dat kan ik alleen maar zijn… gewoon een brood laten liggen, waarom ook niet, het kost ook niks he…..ik schreeuw terug, kom eraan, wat ongelovelijk handig van me weer waarop de mensen op het plein weer in de lach schieten… oja, ik was nogal een eind weg… galm galm…met blosjes op mijn wangen fiets ik terug…. dank dank..

en nu ben ik dus weer thuis, snoepjes gaan werken, alles donker tegen de hitte…sookie stackhouse boek binnen handbereik…

komt wel goed schatje!