en dag Alp…

wat een fijne week hebben we gehad, werkelijk prachtig weer, fijn gezelschap, blije mensen, heel veel emoties…van tranen over de wangen van het lachen tot tranen over de wangen van ontroering en soms van frustratie maar ook van geluk… wat een week! Met heel veel sterretjes! Soms valt alles op zijn plek….
Ik ben zo blij dat ik een klein onderdeeltje mocht zijn van deze groep…hoewel ik echt mijn weg moest vinden in hoe ik het in wilde vullen heb ik onwijs genoten… en ik barst uit mijn voegen van trots op deze mooie club waar ik ambassadeur van mag zijn. Dat wil je wel uitdragen toch? Kun je het niet alleen, doe het dan samen…ik kan niet genoeg onderstrepen hoe ver iedereen in deze groep gaat om dat te realiseren.

Dankjewel lieve Arjan, dat je mij dit jaar op sleeptouw hebt genomen… ik heb een zwaar jaar achter de rug en omdat jij steeds aangaf dat je het alleen maar leuk vond als ik met je op de tandem ging heb je mij er een beetje doorheen gesleept…ik voelde me erg bezwaard en wilde vooral niet lastig zijn dus dit was iedere keer weer een klein feestje…. ook al doe ik natuurlijk geen piep achterop die tandem he…. *gniffel* maar echt dank, niet alleen deze week maar ook het hele afgelopen jaar… anders had ik thuis moeten blijven en had ik het zeker anders beleefd. Ik had er ook geen moment bij stilgestaan dat ik beter niet alleen kon gaan fietsen in de bergen… als in gewoon niet! Soms ben ik echt kunstmatig intelligent want ja ik ben echt blond van mezelf…. maar thuis fiets ik ook altijd alleen, dus het kwam niet in me op dat dat daar niet zo verstandig was… dankjewel lieve Lau en lieve Arjan, Alita en Thijs dat jullie me op sleeptouw hebben genomen… zo kon ik toch van de bergen genieten… hoewel ik me in de brandende zon en 30 graden wel een paar keer afvroeg waarom ik dit ook alweer deed ;-) Dus dikke dikke knuffels voor jullie allen…

Rob en ik hebben de afgelopen jaren veel dingen gedaan om dit te realiseren, ik heb samen met Esther de nodige acties gehad, mijn bengeltjes en workshops en alles wat er maar op ons pad kwam…. en we hebben samen zo’n 9,500, – euro opgehaald voor het KWF… ik ben daar fier op! En ik dank iedereen uit de grond van mijn hart dat jullie ons steunen, hetzij met geld, hetzij met lieve woorden en steun…..want het geeft me het gevoel dat ik een beetje bijdraag aan belangrijke onderzoeken… toen we net thuiskwamen hoorden we dat weer een lieve lotvriendin was overleden op veel te jonge leeftijd en ik hoop zo dat alles wat we ophalen een bijdrage kan leveren aan het voorkomen van dit grote verdriet voor de mensen in de hopelijk nabije toekomst. Ze was een hele goede vriendin van mijn vriendin die net als ik net even te vaak afscheid moet nemen van de mensen in onze levens die we nog zo graag bij ons hadden gehad…er zitten krasjes op mijn hart, maar ik ben intens dankbaar dat ze wel in mijn leven waren, want ze hebben stuk voor stuk verschil gemaakt in mijn leven. En soms doet het gemis echt letterlijk pijn… maar heel vaak warmt het ook mijn hart als ik aan alle mooie herinneringen denk…maar nog veel veel liever had ik nog meer herinneringen samen gemaakt…dat al onze inspanningen voor veel mensen het verschil mag maken…daar duim ik voor!

Op de terugweg kreeg ik deze leuke tekening… paool en haar jurkskes bleek een kleine inspiratiebron :-)

Lieve mensen, keihard bedankt voor deze mooie week. We zijn een mooie club! Toevallig!

tot volgend jaar?