ik ben al een paar weken MiepAlsErMaarNiksGebeurtNu…. als ik op fietske stap ben ik bang om te vallen of van de fiets gereden te worden of meer van dat fraais… in het kader van de actie, als ik nu iets breek kan ik niet fietsen want dan is het niet op tijd geheeld… dat herkent iedereen vast wel als je in een voorbereiding zit naar iets toe… ik ben nogal een control freak en heb graag de dingen in de hand… dus loslaten paool… en genieten… dat lukt… ondanks dat de weg niet makkelijk is de laatste weken, veel pijntjes en rotdingen met mijn lijf… de allergische reactie is net weg, de blaren die opeens op al mijn tenen verschenen zijn ook aan het helen….. en ja, het hoort er allemaal bij, weet ik…het is altijd zo… ondertussen loopt mijn hoofd om wat er allemaal mee moet (regenkleding in ieder geval want het weer is nogal slecht geloof ik) en meer van die dingen… ik regel de bakker, moet nog een bed voor Jen regelen omdat ze hier zaterdag al aankomt en vast niet op de grond wil slapen… ik heb wat cadeautjes gekocht (oh ik heb zoiets leuks voor vriendinnetje) en ik moet nog iets voor mijn lief… want op 5 juni is onze trouwdag… naja, van alles, voorpret en leuk ook vooral… ik geniet…

ondertussen ontgaat het me niet dat het bloedheet is, en moet ik nog naar therapie, mijn portacath door laten spuiten en meer van die dingen… ik sta boven voor de spiegel om mijn haar goed te doen voor ik wil gaan en opeens gaat het mis, mijn oren suizen, ik sta te zwaaien en kan nog net het bed halen…

en out….

ik viel flauw

doe normaal zeg, ik val nooit flauw… WTF

wat een rare gewaarwording

gelukkig geen gedoe…

tot ik op wil staan…

au… oh leuk… door de rug gegaan…

ik kijk in de spiegel, echt spierwit, zweterig, klam en krom

hahahahahahahahahahahaha

ik heb even keihard staan lachen, dat wil de berg op fietsen…. ik vind het uitermate funny als ik mezelf zo zie… daar valt geen eer aan te behalen…

dus ziekenhuis opgebeld, mag morgen komen en alle andere dingen die ik nog moest doorgeschoven… nope het komt niet uit maar vandaag doe ik niks. Het zal de hitte wel zijn, want het is hier nog steeds 30 graden in de schaduw en niks geen verkoeling… en de spanning en misschien te weinig gedronken… maar als dit het universum is die me duidelijk wil maken dat ik ff kalm aan moet doen met dit sneue lijf, ik snap het heus… echt… en na de alp ga ik echt weer onwijs gestrekt en heel veel rusten en al die andere stomme dingen die nu eenmaal moeten maar echt hee….

Give me a break!

Echt over het algemeen ben ik ontzettend gelukkig, blij en geniet ik van alles wat me nu overkomt, aan de andere kant is er ook veel van dit gedoe… en dat hoort er ook bij…