Als ik morgen nog steeds ziek ben…
Wil je me dan niet vergeten,
als jouw leven verder gaat,
terwijl het mijne stil staat?
Wil je met me blijven praten,
ook als ik geen vragen stel?
Of stil zijn als het nodig is,
maar dan wel met mij samen?
Wil je me betrekken bij jouw leven,
hoe ziek ik me ook voel?
Wil je me vertellen wat je voelt
en wat je zoal meemaakt?
Wil je met me blijven delen
wat jou raakt en wat jou blij maakt?
Wil je me aan het lachen maken,
ook al doet dat pijn bij mij?
Wil je me laten voelen dat ik leef,
ook al is het vaak maar half?
Wil je me, hoe dan ook, laten weten
dat je nog steeds om me geeft?
Mij op jouw manier laten zien
dat mijn bestaan voor jou nog..
meerwaarde heeft?Wil je morgen..
Als ik dan nog ziek ben..
Wil je dan nog steeds..
Ook al ben ik ‘mij’ niet meer..
Wil je dan nog.. bij me zijn?
Zelfs al is het in gedachten,
maar mag het dan.. hardop?
Ans zegt
Paola , wat ben je toch een mooi sterk mens !!! Wat zie je er toch weer spontaan juffig uit zo je kan iedereen opbeuren !!
Ik leer zoveel van jou .
Ga zo door en ik wens je al wat maar wenselijk is voor jouw en jouw Mannetje in 2016.
Lieve groet Ans.