Een jaar of zestien geleden kwam ik op een forum terecht omdat ik wat vragen had over mijn schildklierziekte… daar ontmoette ik Ada en Ninette… samen waren we het er al snel over eens, dit klikte zo goed… en zo werd er een warme vriendschap geboren. We woonden door heel Nederland heen maar hadden dankzij internet heel veel contact. … we deelden alles door de jaren heen, leefden met elkaar mee en dat veranderde niet toen Ninet naar Tunesië ging verhuizen… internet was er… dus Rotterdam of Tunesië… was hetzelfde als Doetinchem en Hilversum waar Ada woonde…

Het weekend dat ik mijn borstkanker ontdekte en alleen thuis was heb ik 48 uur met hen in contact gestaan omdat ik met iemand moest praten en pas maandag naar de dokter kon… Rob was naar Lowlands en die wilde ik niet bellen…misschien wel om niks…maar samen hebben we alle opties doorgenomen, ik heb daar heel heel heel veel steun aan gehad… zoals ik altijd aan onze vriendschap heb… ook al was het midden in de nacht, 1 van de 2 reageerde wel… zo was het altijd!  Als je online iets moest vinden, Ada vond het…die vond echt alles, altijd!De meest gekke dingen ook… wat een lol hebben we daarom gehad….naast dat ze heel trouw in haar vriendschap was hebben we ook ontzettend veel gelachen…maar dat kan ook niet anders…ik heb lachvriendinnen… en daar was dit geen uitzondering op….

Net kreeg ik een verschrikkelijk bericht… lieve Ada is er niet meer… onvoorstelbaar gewoon. Ik heb ontzettend dierbare vriendschappen maar het feit dat ik steeds al die keilieve vriendinnen om me heen verlies is getting old very fast… ik vind dat wel echt heel zwaar….het gevoel dat je constant achterblijft, ik vind daar wat van hoor…. zullen we nu gewoon ophouden daarmee mensen van het universum? Ik heb mijn vriendinnen namelijk heel hard nodig ook he… krak zegt mijn hart weer…. en ja, dat is inherent aan hele dierbare mensen om je heen… hen verliezen is ook heel pijnlijk…Rowwen Heze zegt het precies zoals het is…..

Soms is het beter iets moois te verliezen.
Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad.

lieve Ada, ik ga je zo missen!! Intens dankbaar voor onze warme vriendschap die me heel veel gebracht heeft…dank daarvoor!

ps, terwijl ik dit schrijf hoor ik op de achtergrond opeens Lightning Crashes van Live voorbij komen…dit liedje werd gedraaid bij het afscheid van Daphne… ze hebben elkaar vast gevonden daarboven…