sodeknetters, ik heb het gemist…het schrijven! Maar het kwam er even niet van… ik heb wel een mooi nieuw behangetje op mijn site gelegd en aangezien ik er geen bal verstand van heb was dat een hele happening… maar ik begin zo langzamerhand te zien dat het wat geworden is. Nog niet alles naar wens helaas maar het wutwat.
Ik ben een beetje herfsterig. En hee, ik hou van de herfst hoor… behalve als het regent… oh wacht… niks geen nazomer of indian summer….bam!! Herfst! En nat… en donker…. en ik moet er aan wennen merk ik. Maar de kaarsjes zijn weer aan en ik voel dat ik zin heb in kerstbomen en knusserig gedoe. Ook weer leuk he… en het komt goed uit want ik doe het totaal niet op het moment. We zijn er nog niet achter waar het vandaan komt maar frustrerend is het wel. Ik lig heel veel op de bank of in bed… en daar tussendoor probeer ik een beetje leuke dingen te doen. Dat vergt dan nog meer bed en bank maar dat deel ik meestal niet… best gek he… dat je wel stuurt dat je lekker naar het theater bent geweest maar niet dat je de hele middag ervoor in bed lag en twee dagen erna ook nog… tsja… het is ook totaal niet rock and roll he… en heel erg “ik heb een heel zwaar leeeeeeeeeeeeevuh”… wat natuurlijk niet zo is. Dat is het ook wel een beetje, waarom bloggen dat het kak is he… maar ondertussen merkte ik ook dat er geen leuke blogjes uit konden…het is dan net of ik eerst ergens doorheen moet… het zal de zure appel wel zijn en ik kom er sterker uit en dan sta ik in mijn kracht omdat ik het waard ben blahblah… maar ondertussen vind ik er geen bal aan! Ik ben gefrustreerd en daar gaat zoveel energie in zitten…ik weet dat ik het niet moet doen maar ik doe het wel… keistom. En ik ga sporten. Ik sport hoe beroerd ik me ook voel 2 keer in de week anderhalf uur… en ik ben altijd blij dat ik gegaan ben gelukkig. Ik vind het zo jammer dat wandelen er niet meer in zit… ik train nu al een tijd maar meer dan 800 meter of in die buurt wordt het niet zonder dat ik ‘s nachts voor de miljoenmiljardste keer langs het bed sta te gillen met kramp op alle plekken die er zijn in mijn benen… en believe me…ik heb lange benen ;-)
Een hele wijze dame zei tegen me dat dat ook niet zo werkt, je kunt je hoofd niet met je hoofd bedwingen, dat moet anders… terug naar je ademhaling… ik ken mezelf, ik ben heel snel afgeleid met dat soort dingen, ik ga dan boodschappenlijstjes in mijn hoofd maken en alles kriebelt en trilt en irriteert.. ik ben me bewust van alles en iedereen, van de wind, van de katten, van een zoemend vliegje, van alles om me heen… echt er ontgaat me niets….. behalve van mezelf… maar ik dacht, hee WTF, ik kan het zeker proberen… nu werkt het ook niet. En dus opende ik haar berichtje en ging met de oortjes in op de bank liggen. In eerste instantie was ik heel sceptisch, hoorde ik vooral zijn accent, en vond ik het maar gek om hardop mee te doen maar na een paar keer ging het beter en van de week ben ik er voor het eerst mee in slaap gevallen in bed… serieus… dat is een doorbraak mensen! Ik ga het zeker nog vaker proberen om een beetje rust te krijgen. Dankjewel Anja dat je de moeite nam om mij op weg te helpen.
Ik ga volgende week een weekendje weg dus ik probeer zoveel mogelijk uit te rusten… we shall see, en anders hebben de dames een fijne rustige huisgenote die niet in het bubbelbad durft zolang ze niet zeker weet of ene mevrouw Schuurman er in heeft gelegen… *kuch* en heel heel heel misschien kom ik hier ook nog wel overheen… maar ik betwijfel het vooralsnog:
Caro zegt
Wat fijn dat je een tool hebt gevonden om je rust te vinden! Jij bent volgens mij een behoorlijk strak opgedraaide springveer… ontspanning is voor jou pure winst. En dan bedoel ik niet het gedwongen bankliggen hè. Ik bedoel tussen de oren. Ik hoop dat jullie binnenkort gaan vinden wat je toch zo lamlendig maakt. Sterkte en fijn dat je weer een blog hebt geschreven! Strong woman you