Afgelopen zondag was het heerlijk weer…. koud maar met een mooie zon… mijn lijf deed pijn, mijn moe was uitgeput…. maar ik bleef maar naar buiten kijken… toch maar even een rondje op de fiets? hmmmm niet verstandig…. nee…ik moet hier zo voor boeten….yep…maar het bleef knagen…. kijk dat zonnetje schijnen, de prachtige strakke buitenlucht….
dus aangekleed, banden opgepompt en ik was echt knijter kapot… zo’n ikgahierzittenenstanooitmeeropmoe….tsja…. het meisje met de zwavelstokjes spelen bij de schuurdeur trekt ook geen volle zalen he…. sterker nog, ik had niet eens zwavelstokjes… dat is toch wel 1 van de voorwaarden voor deze rol….. dus hees ik mezelf op de fiets… en bedacht, een klein rondje…ik was er nou toch… om vervolgens te merken dat het heerlijk ging. Banden vol met wind fijn…….Oh, joh… leuk…lekker…fijn en niet druk onderweg anders had ik me omgedraaid.
Na een km of 15 maakte ik mijn eerste foto en zag ik dat strava het niet had gedaan… wat jammerdebammer zeg… (ik zei overigens iets heel anders dan jammerdebammer maar laten we het erop houden dat ik jammerdebammer zei, en deksels…. en drommels… dat is veel beter voor dit verhaal he…. wat een schavuit die stravameneer…..ik had vier King Of The Fietspadrecords gereden… zul je net zien zeg… kak! Ik zit hier glashard te jokken he….. want king of the fietspad is voor mensen die echt koersuuuuh…..en zichzelf heel serieus nemen, en met een jumbovisma shirtje en een fiets van 20 miljoenmiljard Tom Dumoulin denken te zijn…. dat ben ik niet, ik ben Annemiek van Vleutens buurvrouw….en daar de hamster van….dus serieus nemen is er niet bij, dat weten we allemaal….lost case hier….. .. .. en toen werd ik overmoedig, bedacht ik dat ik een stukkie verder kon… en dat kon ook best. Maar ik was even vergeten dat het al best een eindje in de middag was…ik zag de zon steeds verder zakken….wonderschoon…maar daarmee kwam ook de kou…. dus het laatste half uur was ff afzien….maar los daarvan…wat een heerlijke fijne mooie rit.
We zijn nu een paar dagen verder en ik lig nog meer in de kreukels dan ik al deed maar hee, nowhere to go, nothing to see… dus whatevvah! Ik had het bliksems naar mijn zin.
oja….en de volgende dag maakte ik mosterdsoep in de soupmaker, draadjesvlees en stoofpeertjes….ik weet niet wat er met me gebeurd is onderweg… maar het zal wel snel weer overwaaien en dan eten we gewoon weer aangebrande aardappels en schoenzolenvlees :-) Rob is nog in shock.
Heerlijk geschreven weer, moet telkens lachen als ik je verhalen lees !
Enne, die peertjes, doen me aan mijn kindertijd denken. Één van de weinige dingen die niet aanbrandden bij mijn moeder omdat ze het met 10 kids te druk had en met 10 dingen tegelijk bezig was. Veen idee hoe ik ze moet klaarmaken, ben al even onbekwaam in de keuken als ons moeder… Maar ik koos een man die kon koken, probleem opgelost.
Hopelijk morgen terug wat fut in je lijf, groetjes
Heerlijk en knap dat je op je fiets geklommen bent . Dit kan niemand je meer afpakken. En een heerlijk eten de volgende dag .