Onze Jip is nu alweer drie weekjes terug….maar niet alleen, hij is samen met een vriendinnetje thuis gekomen :-) Een klein fel dondertje die hartstikke lief is…. ze heet nu nog Clarel, we hebben haar naam nog niet verandert omdat wij haar nog in de opvang hebben om te kijken of het goed gaat met hen beiden samen hier… en dan met name ook of Jip mijn arm nog als zijn favoriete speeltje ziet…

ik durf nog niet te pochen maar het gaat best heel goed eigenlijk… hij hangt nog wel eens in mijn arm maar dat is echt sporadisch… ze spelen ontzettend veel samen maar vechten elkaar ook de tent uit… het zal er wel bij horen… maar ze liggen ook veel samen te slapen. Twee totaal verschillende poezen maar wat een leukerds allebei…

Ik ben stichting dierbemiddeling europa zo dankbaar dat we dit op ons gemak uit mogen proberen… Jip heeft eerst drie weken bij Cindy in huis gezeten waar een dag later Clarel arriveerde… en dat klikte samen… het is wel duidelijk geworden dat hij eenzaam was… hij zag mij als zijn speelmaatje en had niet in de gaten dat ik daar niet op gebouwd ben… en daarnaast is het ook een ontzettende onbenul, hij is altijd zijn grenzen aan het opzoeken, luistert voor geen meter als hij iets wil en geeft niet op… je ziet haar denken, daar heb je hem weer met zijn gedoe… maar ze blaast flink van zich af als het genoeg is geweest… misschien had ik dat ook moeten doen :-)

Maar ik heb goede hoop dat dit goed gaat komen zo… er is behoorlijk leven in de brouwerij en ze rennen samen door het hele huis heen… ze zijn beide flink aan het niezen en proesten geweest… Jip begint nu weer helaas maar Clarel  is na het derde kuurtje volgens mij nu eindelijk aan de beterende hand… om nog maar te zwijgen van het pillengeeffeestje iedere dag twee keer…lean mean fightmachines….. maar ik hoop zo dat dit goed blijft gaan, echt we duimen!

pootje in pootje…en het liefst allebei bij mij op schoot :)