zonder er al te dramatisch over te doen (daarvoor verwijs ik u graag naar GTST of het leven van Gordon of de mais in de achterhoek) mijn energielevel wekt zelfs geen zwakstroom meer op. ik heb het laatst geprobeerd om mezelf aan te sluiten op het netwerk maar ik geloof dat Ziggo al dagen bezig is om Nederland weer storingsvrij te krijgen na mijn laatste poging… kortom… daar moet ik het even niet van hebben. Dus als ik even te sloom ben om te reageren of hele gekke antwoorden geef (hmmm dat is wel een beetje een moeilijke vergelijking maar laten we zeggen, nog gekkere antwoorden) dan komt dat dus daardoor… ik wil wel maar het kan even niet… ik heb ontzettend last van het verboden woord (hoesthoesthoestmoehoesthoestmoehoesthoest)  en dat is nogal overheersend… ik weet sinds maandag dat mijn calcium veel te hoog is en mijn nieren het niet aankunnen, het is echt slecht nu… en ik hoop van harte dat het zich zonder al te veel schade herstelt tot wat het was (en dat was al niet om over naar huis te schrijven… rare uitdrukking ook, dat je een brief stuurt, Lieve Rob, laten we het eens over mijn nieren hebben, ik schrijf er zo graag over) …. ik heb al niet veel reserve meer maar nu helemaal niet… ik kan oprecht zeggen dat ik deze niet aan zag komen maar dat er wel veel duidelijk wordt nu… dat is op zich al we heel fijn… en als er dan nu ook nog een GTST verbetering in zit want daar komen meer wonderbaarlijke genezingen voor dan in alle bijbels van Nederland bij elkaar teken ik ervoor… ik hoop snel weer op fietske te kunnen stappen, al is het alleen maar omdat ik mezelf behoorlijk zat ben…

 

PS en jullie hoeven me geen sterkte te wensen enzo he gekkies, je blijft op het moment aan de gang en ik voel me dan zo bezwaard om dit te schrijven… … of meer van dat fraais… dat wordt vast stomvervelend bij de zoveelste update en het is niet de opzet van het berichtje he, echt gewoon even laten weten waarom ik zo stil ben…  ik weet dat iedereen meeleeft, dankjewel lieverds voor de prachtige bloemen en bezoekjes en lieve woorden en puzzels (ik ben al aan de derde bezig, het is ontspannend en ik pieker net even wat minder) en appjes en kaartjes en zalige schuimpjes en knuffels… maar ik wacht rustig af tot ik een beetje meer energie heb en dan sla ik die nieren helemaal totaal in elkaar…

oh wacht

dat laaste dan maar niet…