ik zit veel buiten als het kan, niet in de zon want daar kan mijn sproetenbleke huidje echt niet tegen maar lekker onder de parasol, alles bij de hand en nu zelfs de laptop maar meegenomen… ik woon zo mooi mensen, kijk uit over het water, de tuin bloeit, de vijver…ehm is een zooitje maar komt zo langzamerhand ook weer goed… broodje gezond erbij en die rust… ik vind het vakantie gewoon…

onze tuin met het prachtige uitzicht op de grote vijver.

en ja ik geniet ook van de kinderen die komen spelen, vissen, met een bootje op het water (ik heb mijn eigen sail danku :-) en het gegil wat daarbij hoort… iets minder vind ik het groepje dat er nu zit dat alleen maar kan gillen, schelden als een bootwerker (zal ook wel bij sail horen maar wow… wat een vocabulaire, daar kan ik  nog een puntje aan zuigen, ik leer veel bij, altijd goed he, bijleren), spugen naar elkaar is ook een spelletje begrijp ik en elkaar besodemieteren waarvan niemand nooit iets heeft gedaan, heel bijzonder….nee ik heb het niet gedaan… ik ook niet…en ik was het dus ook niet he mensen want ik kom mijn vijver niet over op het moment…. duuus…… conclusie, 1 van hen kan schijnbaar dingen in het water gooien zonder dat iemand het ziet en liegt zonder met zijn ogen te knipperen en wordt later politicus denk ik oja en 1 ervan heet Damian, want die naam hoor ik 835 keer per dag…Damian is nogal een klier want ik hoor het vooral vaak in deze context, doe nou niet Damian, Damian, hou nou eens ohooop, wat heb je nu weer gedaan Damian etc… Damian rules zijn kleine groepje als een boss :-) Hoewel een beetje een watje is het wel want zijn vriendinnetje duikt het water in en hij gilt als een speenvarken als hij het water in moet en incasseren is ook nog een aandachtspuntje, maar dat terzijde… hij moet dat natuurlijk compenseren, snap ik ook wel :-) Onthoudt die naam, ik denk zo maar dat we nog veel van Damian gaan horen in het leven.
Ik ben benieuwd of ze vandaag weer komen… mijn eigen real live soap….echt ik heb zo’n retespannend leven!!!

Vooralsnog geniet ik van het buiten zijn, de zon en het leven in het algemeen… en dat is fijn… want pijn hebben en binnen zitten vind ik op het moment tien keer erger om de 1 of andere vage reden…de grauwe sluier afgooien…hmmm misschien moet ik eens met vanish douchen, wie weet helpt het he… schiet me zo maar te binnen, ik ben een vat vol ideetjes, doe ermee wat u wil, ik ben zo flex maar daar ging het niet over Paool… oja… naar buiten, het eenzaam zijn voelt minder zwaar, (hee ik kan me goed vermaken hoor maar een heel klein wereldje is af en toe erg benauwend), het verdriet blijft, sterker nog… ik voel het gewoon in mijn hart… wat had ik graag hier samen met Daphne gezeten… keihard lachend om een hele foute harde grap, en gewoon genieten van bij elkaar zijn….  maar ik vind af en toe een traantje laten in de zon anders voelen, het is net alsof ik buiten meer lucht heb… en dus sleep ik alles mee, zet de radio aan met fijne liedjes en probeer ik het toch een beetje leuk te hebben…

en verdomd, het werkt! (zolang ik aan deze kant van de vijver in de tuin blijf that is, maar dat moge duidelijk zijn…

het volkomenveiligplankje volgens liefste… right!