of het nou komt omdat ik het wat meer kan accepteren, of dat ik echt iets meer lucht heb… ik kon weer fietsen, gisteren moest ik even boodschappen doen en als ik er aan dacht om op mijn fietske te stappen deed het letterlijk zeer… hartepijn bestaat… dat wist ik al natuurlijk maar ik voelde het ook echt… en dus besloot ik als ik me goed genoeg voelde vandaag een klein rondje te fietsen… het onverwachte compliment in de winkel van een hele stoere tattoosportschoolmeneer die mijn broek tof vond gaf me zelfvertrouwen hahahaha, echt zo leuk……”echt tof zeg, ik hou ervan” “hoorde ik hem zeggen :-) En zijn vriendin keek net zo blij he…gewoon een aardige gast en no trouble in paradise… ze waren heul fliefd. Dus yeah, I can do it!

dus ging ik thuis rustig aan de gang met de voorbereidingen… welke kant op, hoe lang en rustig omkleden… en toen op mijn vuurvlieg (firefly)….. en echt met een big smile. Het is onvoorstelbaar hoe gelukkig ik er van word….en soms moet je echt ook voor je hart kiezen… en hopen dat je lijf dat ook vindt :-) Maar ik heb er een goed gevoel over… pak nu een paar dagen rust om echt bij te tanken. Ik weet dat dat de manier is om dit vol te gaan houden maar ook om niet constant gefrustreerd te raken. Ik moet echt ontspannen als in liggen en creabea zijn en vooral rust pakken, rust is het enige dat me hierdoor gaat helpen… ik sta altijd aan, en soms moet ik gewoon uit. Naja op stand by… uit is wel vrij definitief he… daar wil ik nog een tijdje mee wachten… met uit :-) Uit is overrated… maar constant heen en weer rennen is dat ook heb ik gemerkt. Mijn therapie wordt verlengd en ook de psycholoog wordt hopelijk bij het team gevoegd. Ik heb het idee dat dat echt gaat helpen… En ook de Radboud therapie loopt nog door. Ik geniet enorm van die VR bril… dat is echt een verrijking… beetje jammer overigens dat ik in een spel op de US open sta zonder publiek… nu is dat voor mijn tennistalent ook maar beter ook want ze zouden regelmatig een bal op hun hoofd krijgen… maar eerlijk is eerlijk, als ik dit spel had ontwikkeld had ik het vol met mensen gezet die au roepen en je moonen als je ze raakt :-) maar dat zal ook de reden zijn dat ik die spelletjes niet bedenk… of ooit mag bedenken… for that matter…

dus ja het gaat hopelijk heel iets beter… nu de prikkels nog…dat is nog 1 grote warboel… en op mijn moeheid na echt de grootste belemmering voor het sociale leven… dat moet echt beter…. want de theaters lonken…. zeg maar gerust ze hebben zwaailichten op om mij te roepen… beetje jammer dat ik dát nu net niet trek… ik ga daar een oplossing voor vinden…. want om nou al die artiesten bij ons thuis uit te nodigen wordt ook zo’n gedoe… hoewel… als ik er nog eens over nadenk…mijn eigen theater… ik vind dat wel wat… theater PurplePrikkelLoosPaool of zoiets…

dus dat!

dik vet genieten… dat was het!