eindelijk was dan de dag daar, de dag om de alp te gaan beklimmen. En…. het regende pijpestelen… bummer!! De verwachting zou zijn dat het weer echt beter ging worden als wij naar de start gingen en hoeraa en hiep hiep enzo… het klopte ook nog :-) Blijkbaar kan weeronline het weer beter voorspellen voor Frankrijk dan voor Nederland. Gewoon een feitje dat ik u even meegeef, omdat het kan!

Na een ontbijt die het woord ontbijt niet mag hebben omdat ik van de zenuwen niet echt goed kon eten maar net deed alsof… en ik zag dat links en rechts om me heen wat meer gebeuren dus de zenuwen hadden een prominente plek in de eetzaal ingenomen. Daarna was het omkleden geblazen en toen bleek dat ad6 een extra joker had ingezet… alle kleding een maat kleiner dan je normale maat… keileuk… *rolt met de ogen* dus nadat ik me met een pakje boter had ingesmeerd ging het best makkelijk aan… nah, dat laatste verzin ik he… dat deed ik heus niet… ik smeerde mischien net wat meer mutsencreme dan anders, dat wel. De mouwtjes van de pekskes waren zo retestrak,… 1 voordeel, bij een slagaderlijke bloeding kwam er geen bloed meer uit… niet dat ik van plan was die te krijgen maar je kan er maar op voorbereidt zijn . …

Nadat we het zenuwenplasje hadden gedaan (haha… right… helemaal uitkleden voor 2 druppels bedoel ik, was het tijd om te vertrekken, op weg naar de start… en dan ga je de start door, paar metertjes het gevoel krijgen, aaaach is dit het nou en dan BAM, tegen de muur op… 11, 12 procent, dattu even weet dat we hier duftig D’ran! motten. En ik dacht echt even in het begin, ojaaaa, dat was het, waarom doe ik dit ook alweer ofzo? De eerste 2, 3 bochten zijn echt zwaar dus ik moest echt even mijn ademhaling en ritme op orde krijgen. Het viel voorwaar niet mee. We hebben in elke bocht een selfie gemaakt met als het kon het nummer van de bocht er bij, alsof dat nodig is… je ziet ons aftakelen :-) Ik wilde Tallie in elke bocht een update sturen dus bedacht ik de bochtenselfie…. gelukkig bedacht ik niet ook nog dat we daarbij op onze kop moesten staan, daar hadden we mooi geluk mee…. want dat kan maar zo he…. dat ik een ad6 bonus erbij verzin… en ik heb gemerkt dat die niet mals zijn …. Ik heb ze niet allemaal op volgorde staan maar mocht u tijd hebben…knock yourself out :-)

We hadden heerlijk fietsweer, niet heel veel zon hoewel we allemaal toch best verkleurd zijn, en dat was wat mij betreft helemaal prima, ik had het al bloedheet dus dit was helemaal goed.. we kregen ook nog een regenbuitje over ons heen en ik vond het eerlijk gezegd heerlijk verkoelend… want wat was ut heet op d’n fietskes. Ik heb waanzinnig genoten hoewel ik ook echt wel merkte dat ik een paar jasjes uit heb gedaan wat conditie betrof. Dat neemt niet weg dat ik toch vaak te hard trapte… als ik een euro krijg voor elke keer dat Arjan riep niet te hard trappen had ik toch een leuk trainingsjasje in de sjop kunnen kopen…. of 300 ijsjes, waar je maar net zin in hebt hebt he… en toch deed ik het steeds weer… beetje jammer…

het was een feest, we zijn in bocht 1 geïnterviewd door de tv en dat was echt tof. Mirjam en Arjan vertelden het verhaal heel mooi en duidelijk en we hopen dat we hierdoor nog meer herkenning krijgen en voor volgend jaar weer een mooi nieuw team. En ik kon gewoon heel goed juichen en als achtergrond fungeren. Ieder heeft zijn of haar kwaliteiten… de mijne zijn souplesse en elegantie.. of ben ik nu in de war met iemand anders, ik denk het haast wel, wie weet kom ik nog wel op een kwaliteitje van mezelf.. ooit… ik kan wel heel goed een blikje knakworstjes opwarmen maar dat zou best een beetje raar zijn geweest zo op de achtergrond natuurlijk.

En natuurlijk was daar de finish… we hebben er heerlijk lang over gedaan, mede door het wachten op de live opname op tv. Maar whatever, ik heb het gehaald!!! Hieperdepieper enzo… naja, vooral dankzij Batman en Robin die naast ons fietsten. Zonder hen had ik dit niet kunnen doen… no way! naja misschien wel maar dan was ik heus nu nog aan het fietsen geweest en morgen ook nog wel… en zolang wil niemand wachten bij de finish… dat snap ik ook wel. Die waren in een hotelletje gaan zitten met bier en boule de bittérs en fumeetjes ofzo.. kortom, ik was misschien weer op tv gekomen maar nu als zoekbericht…ze is voor het laatst gezien in bocht 21 en we denken dat ze naar bocht 20 probeert te komen op de Alpe d’Huez. De muts… maar goed, soms moet je beseffen dat je niet alle bergen alleen hoeft te overwinnen…dat je door vele handen gedragen wordt en door alle support toch je eigen bergen kunt overwinnen.

Deze was voor jou lieve Tallie!! Om alles! Op een vriendschap die in mijn hart zit. Omdat naast elkaar fietsen niet altijd fysiek kan maar toch deden we dat maar mooi vandaag!