De zon scheen… wel 1 hele dag waarschijnlijk….en daarna is het weer kakweer zoals de afgelopen weken…. dus ik vond dat ik echt vandaag met blote benen moest fietsen… jurrekie aan, over mijn fietskleding en mijn jack… want er stond wel enorm veel wind… wat zeg ik, als ik over het water was gegaan was ik zo naar Doesburg gezeild…..ha, wie dut mi’j wat vandage…
naja….dat ik dus ook nog weer terug moest was wel even een dingetje…….met de wind pal voor…. mijn hemel… wát een wind zeg….maar wat lekker… ik kreeg windvlagen waarbij ik bijna van mijn fiets waaide maar zo lekker…in de zon, tegen de wind in keihard trappen en nauwelijks vooruit komen… ik ben vooral erg blij dat ik Rachel niet op mijn hoofd hoef (mijn pruik heet Rachel want ik leek op zij van Hazes met dat ding op maar dat terzijde) want die had ik in de IJssel op kunnen vissen denk ik….maar verder, heerlijk…niet nadenken gewoon fietsen… een oudere meneer die me voorbij zoefde want hij had wel zijn ondersteuning aan vroeg of het deerntje het niet kold had… nee hoor, ik zweet me helemaal ongans maar lief dat u het vraagt :-)… een stuk beter dan het stel wat me op de dijk tegemoet kwam… hij ging achter haar fietsen, om mij ruimte te geven dacht ik nog… maar nee, hij ging helemaal naar beneden hangen, deed zijn tong uit zijn mond en probeerde onder mijn rok te kijken… hij hing echt halverwege op zijn fiets…..best knap op zich als het niet zo ieuw was geweest….ik verdenk hem ervan dat hij op de seniorengym zit om dit te kunnen doen… pervert! En zijn vrouw was miss Oblivious terwijl ze mijn hallo niet beantwoorde en geringschattend naar me keek… of misschien wel helemaal niet en dat ze dacht daar heb je weer zo’n trut, heb ik Hendrik weer een week over de zeik….ik zal blij zijn als het weer winter is….
er is veel stil leed mensen….
je weet het niet he….
:-)
Mijn lief gaf als tip om de volgende keer even mijn been uit te steken en hem van zijn fiets te mikken… wat ik vooral hilarisch vond is dat er gewoon een fietsbroek onder zat…ik weet niet wat hij dacht te zien maar dat kan nooit een zeem zijn geweest
Maar het was druk aan het water en de meeste mensen waren blij en vriendelijk… op het water en ernaast, met hond, met kinderen, lopend en op de fiets… halverwege deed ik mijn jas uit om de mouwen eruit te halen en net toen ik hem al wapperend in de wind weer aantrok liep er een gezin voorbij… ik sloeg hem nog net niet voor zijn hoofd…oeps… sorry… ik moet dus ook even achterom kijken als ik dit soort dingen doe… ook handig op die berg dadelijk…
kortom, fijn ritje…die trouwens een km of zes, zeven langer was dan aangegeven, hij telde pas halverwege ergens omdat strava geen signaal had…
of de link voor een groter beeld: klik
wim zegt
Echt weer genoten van jou fiets verslag groetjes Wim