vandaag stapte ik zelf weer op mijn orannie fietske… samen met Joke ging ik een blokje om… wat een prachtige tocht, heerlijk weer, supermooie omgeving en leuk gezelschap…wat wil je nog meer… wij trapten zo samen een mooi rondje weg… echt bliss was het! Ik heb zelfs een stukje heuvels gedaan maar daar liepen mijn…
ik heb graag achter mijn huis de I pad aanstaan met een muziekje…. zachtjes zodat de buren er zo min mogelijk last van hebben hoop ik… maar ik ben een meezinger… en dan bedoel ik meezingen! Het liefst zo hard mogelijk… en ik zit ook niet stil als ik muziek luister…kortom, ik ben kapot van…
ik kom het nieuwe huisje van mijn moeder binnen die ik alleen nog maar leeg had gezien op wat dozen na… oh wow… ik knipper een paar keer met mijn ogen… okay, vol en nog een beetje rommelig, logisch want alles moet nog op zijn plek vallen… maar er is zoveel gedaan… en ik schrik…
er was veel…. veel leuks… zo ging ik met lieve vriendinnen naar Paul de Munnik in het theater in Doetinchem. Wat een prachtige avond… de man met de mooiste stem van Nederland die prachtige nieuwe liedjes zong, maar ook hele mooie nummers van mensen die hem geïnspireerd hebben… en echt Paul die ne me quitte…
