liefste en ik zitten in het theater… we hebben er zin in… verwachting roezemoest door de zaal heen, heerlijk, allemaal mensen die in afwachting zijn van een fijne avond uit… tot ik recht achter me keihard twee mensen hoor praten, mannen van een jaar of 25 gok ik…maar ik durf niet om te kijken, zeker niet nadat ik de conversatie volg… en believe me, je kon het niet niet volgen… aan de andere kant, ik geef toe, ik mag graag meeluisteren met dit soort dingen… het is een afwijking, I know…. maar het is leuk….man 1, laten we hem Frits noemen vroeg zo eens wat dingen en man 2 (Fruitig? God wat slecht, Frits en Fruitig Paola, djeez… een carriére als cabaretier zit er voorlopig niet in) maar zeg maar dat hij Tjeerd heette… Okay, we zijn er, setting check, namen check….. gaan we nu over naar wat er zich achter mijn rug afspeelde…
Frits: “maar het is nu dus uit?”
Tjeerd: “ja dat is allemaal niet heel duidelijk, ze heeft wel aangegeven dat ze vrienden wil blijven en het is aan mij of ik daarmee om kan gaan.. zij kan dat wel”
Frits: mompel mompel
Tjeerd: “hoewel, dát zeg ik nu wel, dat zij dat kan…hmmm hoe leg ik dat nu uit zonder al te plastisch te worden… hmmmm, laat ik het zo zeggen, haar hoofd zegt dat ze dat kan maar haar lichaam zegt iets heel anders”
Ik ben inmiddels op zoek naar een camera want dit kan niet echt zijn…en ik probeer niet naar mijn lief te kijken want ik weet dat ik dan heel hard in de lach schiet, ondertussen hoop ik dat meneer Lohues nog even op zich laat wachten, hoe leuk ik hem ook vind maar ik wil meer horen van Tjeerd en zijn onbekende lief..
Frits: “mompel mompel”
Tjeerd: “ze kan het allemaal goed verwoorden en ze weet het gewoon even niet maar haar lijf zegt hoe ze er echt over denkt, ze denkt met haar hoofd en ik denk dat je dit soort keuzes met je hart moet maken”
Frits: “mompel mompel”
Tjeerd: “het was ook zo bijzonder, we waren gewoon collega’s en op een dag gingen we wandelen… hoe zeg ik dat… nah, we gingen als collega’s het bos in en we kwamen er anderhalf uur later als geliefden weer uit”
ik zweer het mensen, waar gebeurd, cross my heart and hope to die…
Op dat moment gaat het doek op en het licht uit…bummer! Maar wie weet, straks verder? We genieten enorm van Daniel, hij praat zo makkelijk en leuk en zijn liedjes maken me gelukkig… wat hou ik van de intieme sfeer die hij uitstraalt…heerlijke fijne avond, ik vergeet Frits en Tjeerd totaal… tot na de pauze… wij komen de zaal weer in en zij zitten er al en praten door alsof ze niet gestopt zijn, sterker nog, ik vrees dat ze niet gestopt zijn
Frits: “heb je het verder nog aan mensen verteld dat het uit is?”
Tjeerd: “nee, ik wacht het liever even af, want het is allemaal nog zo onduidelijk, misschien komen we wel weer bij elkaar en moet ik dat weer uitleggen”
Frits: “mompel mompel, ja snap ik en mompel”
Tjeerd: “ik heb het alleen jou en nog een vriend verteld”
ik kijk mijn lief aan en ik zeg heul zachtjes, ja en 850 mensen in het theater maar wie boeit dat nu, ik zie inmiddels meer mensen gniffelen…
Frits: “nou, ik zal er niet over praten hoor, je kent me, ik zou dat nooit doen en ik hou het voor me”
Tjeerd: “ja want het gaat wel over haar en ik wil dat niet zomaar doen he…”
right, dacht ik gniffelend you could have fooled me…maar Frits houdt het misschien wel voor zich maar ik ga erover bloggen, ik heb geen geheimhouding beloofd en als Tjeerd dit op volume hardrock in een vol theater kan bespreken is het algemeen goed geworden…
Tjeerd eindigt met de woorden dat hij er vanuit gaat dat het nog weer goed komt
mijn lief kijkt me aan en ik hoor hem zeggen “papleppels” en hij mompelt nog niets van “wiesneuzen”, “wie bespreekt zoiets in een vol theater?”
Ik grinnik wat voor me uit en zeg dat er een blogje inzit…ja dat vreesde hij al… en toen ging het doek op en het licht uit en ging ik luisteren naar “Op fietse” en “hier kom ik weg”….
Mooi! Maar het voorprogramma en het pauze entertainment was ook de moeite waard
🙂
dat je even naar buiten vlucht en dat je dan dit ziet achter je huis… ik word daar zo gelukkig van. Het is altijd mooi, elk jaargetijde… nog even en de bomen verkleuren… ik ben zo van de seizoenen, ik zou echt gek worden van een land met alleen maar 30 graden…
de vijver achter ons huis… ik woon zo mooi…
helemaal blij, hoofd in de wind, fier omhoog, net als mijn haartjes… ze stralen in de zon… ik ook… ik gooi met een zwaai mijn deur van de auto open… pak mijn paarse zonnebril met een air van een vrouw van de wereld… Ha, zie mij nou!
om vervolgens tijdens het instappen met mijn voet te blijven hangen om met een rotklap in de auto te vallen
zo rol ik mensen, zo rol ik!
Ties weet heel goed hoe hij zijn tante moet bespelen….
“Paoooooooooola”, (zacht lief stemmetje)
“ja Ties” (big smile van mij)
“ik moet eigenlijk iets eten uit de keuken” (daar staat de snoeppot, niet dat hij een boterham bedoelt ofzo he 😉
“Oja Ties… goh” (ik doe mijn best om niet te lachen)
“jahaaaa want anders he Paola, anders word ik nooit 1 meter 20 he” (de lengte die hij moet hebben voor een achtbaan)
Goed verhaal!!!! Hij heeft heus iets te eten uit de keuken gehad!
en daar is neerlands trots…. ik heb werkelijk met buikpijn van het lachen getwitterd over en gekeken naar het nationaal songfestival… daar is twitter voor bedoeld he… zo grappig! Het liedje blijft wel ernstig in je hoofd hangen… en zoals gerard ekdom op twitter zei, tooi tooi tooi Joan 🙂 Ik hoop vooral dat ze niet in de rui is in mei…
en dus vond ik dé oplossing voor de sleutels die ik altijd kwijt ben… en ze zijn zo leuk…. echt heul leuk… ik heb zelfs een patroontje voor het engeltje gevonden maar vrees dat ik dat niet zonder hulp kan maken…. gelukkig is er deze site, waar je ze kunt kopen… voor weinig 🙂 Aardig, netjes en snel en correct geleverd… super!
Helemaal leuk!
Hoewel ik daarnet wel weer mijn sleutels kwijt was… het is ongelovelijk dat ik zelfs met al die lintjes engeltjes, hartjes hem nog over het hoofd zie….dat dan weer wel…maar dat heeft vooral meer met mij te maken dan met de leuke sleutelbossen die ik nu heb…dat snappu ook wel he… maar goed, als ik dan toch altijd alles kwijt moet zijn kun je het maar beter zo leuk mogelijk maken he, want feit blijft dat ik ze nu al binnen 5 minuten gevonden had… Ha!! Als dat geen goed teken is…
vrienden?
hier in de buurt is het de gewoonte om een ooieveaar in de tuin te zetten als mensen een kindje hebben gekregen….dat gaat vaak gepaard met een spandoek met leuzen om de kleine te verwelkomen maar ook heel vaak om de ouders te plagen met iets…. prachtige kunstwerkjes kom ik vaak tegen…. nesten met een landingsplaats voor de ooievaar, of prachtig versierde borden met de naam erop….hooibalen met kinderwagens, heel creatief wordt er te werk gegaan….. maar wat ik nu zag bij mijn mams in de buurt….. ik ben werkelijk een keertje terug gereden om het nog eens te lezen omdat ik dacht dat ik het niet goed gezien had….. *shocked*
als mijn vrienden dit hadden gedaan hadden waren ze opslag heus hele vage kennissen geworden….. echt ik kan heel hard lachen om grove grappen….maar om zoiets in de tuin te pleuren…..dat had bij mij echt maar een half uur gestaan vrees ik…. zij vinden het schijnbaar erg leuk want het staat er nu al een week of twee….over humor valt net als bij smaak niet te twisten blijkt maar weer…
pee esje…karel en annie heb ik maar even verzonnen *grin*
sport
ik heb het nog nooit gespeeld maar het is zo langzamerhand heus erg beroemd aan het worden, dat boerengolf uit een dorpie hier verderop…. geweldig!!!
Niksniet diploma’s, dure outfits, aangelegde banen waarop je moet zweven anders gaat het gras kapot, materiaal dat niet te betalen is en ik kan nog wel even doorgaan…en dat is natuurlijk een beetje mutserig van mij maar ik blijf het een beetje een elitaire sport vinden….
nee hoor, gewoon een steel met een klomp eraan als club, een bal, een aantal weilanden met prikkeldraad, koeien en een emmer als hole…
De baan die je bij ons aantreft heeft minimaal 10 holes,
met een totale lengte van ongeveer 2,5 km.
Een hole is 100 tot 300 meter lang en heeft natuurlijke hindernissen zoals, grazende koeien, afscheidingsdraad, greppeltjes, koeienflatsen e.d.
Het eindpunt is een emmer die in de grond is gegraven.Het boerengolf gebeurt in groepjes van 2 tot 5 personen, op dezelfde hole strijden 2 groepen tegen elkaar.
Elke groep krijgt een houten klomp aan een stok en een bal mee.
De groep die met het minst aantal slagen de bal in de melkemmers krijgt heeft gewonnen.
De spelregels zijn verder gelijk aan die van het traditionele klootschieten
hehe…en daar zit u al weer muurvast…of kunnen we wel klootschieten inmiddels?
Ik wel!…heb zelden zo gelachen als toen… dat valt voorwaar nog niet mee kan ik u vertellen…mijn kloot lag geregeld in de sloot… maar laat u niet in de luren leggen, het is een echte sport die heel wat meer vereist dan mijn gegooi toen…
ja dat boerengolf is vast een heel leuk spelletje….hoewel ik koeien ook erg groot vind…dat wel 😉
telefoon
liefste belt, Paool wil je even naar dat bedrijf bellen om te vragen of ze er vanmiddag zijn?… Als het regent is het misschien dicht had ie gezegd…logisch want dan hebben ze geen werkzaamheden behalve dan wachten op onze kleigrond… 🙂 Dus ik wil dat wel:
“goeiemorgen u spreekt met paool huppeldepup, mag ik even wat vragen?”
ik hoor een heleboel gerommel in papieren:
“joa”
“is jullie zaak vanmiddag open? Omdat het regent nu?”
ik hoor helemaal niks…. ja geritsel…. ik blijf ook stil..net op het punt dat ik ‘hallo’ en ‘pardon’ wil gaan zeggen hoor ik:
“noa ik denk ut niet he”
als ik weer wat wil zeggen begint hij ook weer…de spraakwaterval *grin*:
“het is bijna half ene”
nu ben ik even stil, okee, informatie,even nadenken wat ie bedoelt:
“oh u bent zaterdagsmiddags nooit open?”
weer heel lang stil : “ja dat wel maar het regent he, da’n heb wi’j in principe niks te doen”
“ja dat vroeg ik net”
weer niks…
ik geef het op
“hartelijk dank voor de informatie, ik weet genoeg, nog een prettige dag…”
*zucht*
ik bel liefste terug… als het regent hebben ze in principe niks te doen…
nu pas bedenk ik dat hij zo zijn best deed nederlands te praten…. ik praat de volgende keer gewoon plat, dat werkt het beste denk ik… is ook nog veel leuker ook!! Toevallig!!
Me, Myself and I