het zat er al een paar weken aan te komen, ik voelde de spanning opbouwen... frustraties, pijn en niet in mijn ritme komen. Ik probeerde koste wat kost door te gaan, meer rust in te bouwen, meer slaapmomenten omdat ik echt niet meer kon, en meer pijnstillers.. het mocht niet baten... ik voelde de vermoeidheid toenemen, sliep slechter, ging piekeren en had kleine paniekaanvallen als ik bedacht dat het er zo niet leuker op werd. Mijn angst om hier weer te komen liggen vloog me letterlijk naar de ... Read the Post