Ik moet altijd een beetje grinniken als ik dat hoor bij de oncoloog en chirurg....oncologisch stabiel.... meer wordt het niet maar ik knijp in mijn handjes... heel heel hard... want zo lang het ook niet minder wordt ben ik een gelukkig mens. Gisteren mocht ik de oncoloog weer met een bezoekje vereren....het stelt allemaal niet zo knetter veel voor maar ik merk dat ik er toch onrustig over ben... mijn geamputeerde kant is een behoorlijke diepe kuil geworden, mede door het afvallen... maar ik ... Read the Post